Ο βουλευτής Γιώργος Λιάνης, ο καθηγητής Δημήτρης Μπέης, ο συνταγματολόγος Γιώργος Κασσιμάτης, ηγούνται πλέον του αντιμνημονιακού αγώνα. Χτυπιούνται στα ίσα με την κυβέρνηση του υιού Παπανδρέου, παρατάσσουν το αυθορμήτως σχηματισθέν αγανακτισμένο στράτευμα τους και, ως φαίνεται, επιτυγχάνουν τη μία νίκη μετά την άλλη. Όλα καλά κι όλα ωραία, εγώ δεν κρίνω, διαπιστώνω. Αλλά δικαιούμαι να εκπλήσσομαι. Διότι οι άνθρωποι αυτοί, κυβέρνησαν τη χώρα μαζί με τον πατέρα Παπανδρέου επί δεκαπέντε χρόνια, χωμένοι σε όλα τα κόλπα. Δεν εννοώ κόλπα ύποπτα ή αξιόποινα, αλλά αυτά τα πολιτικά κόλπα και τις πρακτικές που οδήγησαν τη χώρα σ' αυτό το υπερχρεωμένο χάλι. Επρόκειτο για μεγάλα πολιτικά αφεντικά της εποχής τους, που άπαντες τους προσκυνούσαν αν ήθελαν πρόσβαση στα ανώτατα κλιμάκια της κυβερνητικής εξουσίας. Ο Μίκης δεν ήταν άνθρωπος του Ανδρέα βέβαια, ήταν όμως τάλε-κουάλε με τον Ανδρέα ως προς τη συνέπεια σε πολιτικές θέσεις και ιδεολογικές κωλοτούμπες.
Η ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.