Παραθέτω ένα απόσπασμα από τη σημερινή τοποθέτηση του Γιάννη Ραγκούση στη Βουλή:Ποιος θα επενδύσει, ποιος θα καταναλώσει, ποιος δεν θα σκεφτεί να αποσύρει τις αποταμιεύσεις του από τις τράπεζες, όταν ζει σε μια Οικονομία της οποίας το κυρίαρχο ερωτηματικό είναι «θα υπάρξει, δεν θα υπάρξει χρεωκοπία, θα μείνουμε ή θα φύγουμε από το ευρώ».
Νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουν ότι στην πραγματικότητα και σε τελική ανάλυση αυτή η αβεβαιότητα και αυτή η αμφιβολία που προκάλεσε τη συγκεκριμένη ανασφάλεια , είναι η βασική αιτία των δεινών που αυτή τη στιγμή στην κυριολεξία έχουν επεκταθεί στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας και κατ’ επέκταση στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Και, επίσης, σε αυτό το σημείο πρέπει να πούμε, και θέλω να το πω και με πολύ κατηγορηματικό τρόπο, ότι αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, δεν...
...υπάρχει οικονομία στον κόσμο, από την πιο τεχνολογικά προηγμένη έως την πιο βιομηχανικά ισχυρή, που θα άντεχε δύο χρόνια να βιώνει, να ζει και να λειτουργεί μέσα σε αυτό το καθεστώς της αβεβαιότητας.
Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν έπεσε από τον ουρανό, αυτή η αβεβαιότητα. Αυτή η αβεβαιότητα και αυτή αμφιβολία δημιουργήθηκε.
Και δημιουργήθηκε με ευθύνη όσων , μέσα στην προηγούμενη κυβέρνηση , μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο και τα κόμματα της Αντιπολίτευσης και μέσα στην κοινωνία, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους να αναβληθούν, να ανασταλούν, να μην πραγματοποιηθούν οι ριζικές αλλαγές, εκείνες οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη αυτός ο τόπος για να μπορέσει το συντομότερο δυνατό, για να μπορούσε το συντομότερο δυνατό, να στείλει παντού το μήνυμα ότι η ελληνική οικονομία είναι μια οικονομία που όχι μόνο θέλουμε , αλλά και που μπορεί να σταθεί στα πόδια της.
Μπορεί να διαχειριστεί τα δημοσιονομικά της, μπορεί να παράξει πλεονάσματα για να μπορέσει να ανταποκριθεί και στο μεγάλο, στο τεράστιο εξωτερικό της χρέος.
Αυτές είναι οι λογικές των καθυστερήσεων που οδήγησαν σε παλινωδίες , που οδήγησαν σε μπρος - πίσω, είναι σε τελική ανάλυση οι βασικοί υπαίτιοι σαν αντίληψη πολιτική , για το γεγονός ότι αυτή χώρα δεν άντεξε , και για αυτό δεν άντεξε και η προηγούμενη κυβέρνηση, να ζει πάνω σε ένα και μέσα σε ένα καθεστώς αβεβαιότητας και ανασφάλειας .
Γι΄αυτό και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε, λέγοντας το εξής, αγαπητές και αγαπητοί φίλοι, δεν θα ξημερώσει μια νέα μέρα για την ελληνική οικονομία, δεν θα ξημερώσει μια νέα μέρα για το πολιτικό σύστημα , εάν δεν διαπιστωθεί, εάν δεν συνομολογηθεί και στο εσωτερικό της χώρας και διεθνώς ότι, ναι τελείωσε η αμφιβολία και η αβεβαιότητα, η Ελλάδα δεν κινδυνεύει ούτε να χρεωκοπήσει ούτε να βγει από τη ζώνη του ευρώ.
Και επίσης, δεν θα ξημερώσει κατά την ταπεινή μου γνώμη , μια νέα μέρα για το πολιτικό σύστημα, δεν θα βγει το πολιτικό σύστημα από την βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στην οποία έχει περιέλεθει, εάν δεν ενταφιαστεί με πολιτικό τρόπο, αλλά οριστικό τρόπο, η κλασική, η κατεστημένη αντίληψη της Μεταπολίτευσης ότι μπορούμε «άλλα να λέμε , άλλα να εννοούμε και στο τέλος άλλα να πράττουμε».
