Παρατηρώ ότι αποθεώνεται από τα διάφορα οικονομικά sites η απόφαση της Εθνικής Τράπεζας να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους 1 δις ευρώ με προνομιούχες μετοχές υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Δεν είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι μας καταδικάζουν σε μια εικονική πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το site της Εθνικής Τράπεζας η πιο πρόσφατη "εικόνα" της μετοχικής της σύνθεσης είναι αυτή:
Για να μην μπλέξετε με τα μικρότερα ποσοστά, σημειώστε απλά ότι το 43,3% των μετοχών κατέχουν ιδιώτες επενδυτές εσωτερικού και το...
...26,8% νομικά πρόσωπα εξωτερικού. Με λίγα λόγια, η Εθνική είναι λιγότερο κρατική τράπεζα από όσο νομίζει ο κόσμος.
Δεν είναι λοιπόν κάπως παράξενο το ότι το ελληνικό Δημόσιο αναλαμβάνει να καλύψει μόνο του το συνολικό ποσό της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου που απαιτείται "αγνοώντας" την ύπαρξη των ιδιωτών μετόχων; Γιατί δεν καλούνται κι αυτοί να συνεισφέρουν στο κόστος σωτηρίας της τράπεζας;
Αν υποθέσουμε ότι οι ιδιώτες μέτοχες δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, γιατί το Δημόσιο δεν προτιμά τη στήριξη με κοινές μετοχές και προτιμά τις προνομιούχες με τις οποίες δεν αποκτά διαφορετικό δικαίωμα ψήφου στη νέα μετοχική σύνθεση;
Πληρώνει δηλαδή το Δημόσιο με μόνο αντάλλαγμα τη...σωτηρία της τράπεζας και οι ιδιώτες μέτοχοι απολαμβάνουν τη διατήρηση ή και αύξηση της αξίας των μετοχών τους χωρίς δική τους επιβάρυνση.
Μιας και κάποιοι θα σπεύσουν να τονίσουν ότι με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται η κρατικοποίηση της τράπεζας, τους θυμίζω ότι καλό θα ήταν να φροντίσουν για την αποτροπή ενός τέτοιου ενδεχομένου οι ιδιώτες μέτοχοι κι όχι το...Δημόσιο.