Ακούω και διαβάζω διάφορα για κόκκινες γραμμές, μια συζήτηση καθόλου πρωτότυπη σε μια...
...χώρα που διαχρονικά επενδύει πολλά στα λόγια κι όχι στις πράξεις.
Από τη μικρή εμπειρία που έχω συγκεντρώσει γράφοντας σε αυτό εδώ τα blog τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η μόνη κόκκινη γραμμή που θα ήθελα να θέσει η ελληνική κυβέρνηση στον εαυτό της είναι αυτής της αξιοπιστίας.
Ζήσαμε όλοι για καιρό το αυτοκαταστροφικό παράδοξο των κυβερνήσεων Παπανδρέου οι οποίες σφύριζαν αδιάφορα μπροστά σε αυτά που οι ίδιες είχαν δεσμευθεί να υλοποιήσουν. Έχω την αίσθηση ότι το συγκεκριμένο κόλπο πλέον δεν "πιάνει".
Οφείλουν να γνωρίζουν και κυρίως οι πολιτικοί αρχηγοί ότι αυτά που θα συμφωνήσουν σήμερα θα τους ακολουθούν για καιρό, θα πρέπει να τα ενσωματώσουν στα προεκλογικά τους προγράμματα, θα πρέπει να εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους ότι "επαναδιαπραγμάτευση" δεν υπάρχει πια.
