Φαίνεται ότι η νέα ηγεσία δεν απορρίπτει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο, κάτι που εξοργίζει τους τωρινούς βουλευτές οι οποίοι και νιώθουν...ηλίθιοι για το...
...ότι τόλμησαν και σήκωσαν το βάρος της ψήφισης του δεύτερου Μνημονίου.
Είναι δυνατόν να πολιτευθεί στην ίδια περιφέρεια κάποιος που έλαβε γενναία το σύνολο της φθοράς των δύσκολων αποφάσεων και κάποιος που αποχώρησε "ηρωικά υπέρ ενός πιο κοινωνικού προφίλ; Τι είδους μήνυμα θα εκπέμψει το ΠΑΣΟΚ προτείνοντας στους πολίτες τόσο "μνημονιακούς" όσο κι "αντιμνημονιακούς" υποψηφίους;
Εξάλλου, τίθεται κι ένα προσωπικό ζήτημα αξιοπιστίας. Πόσο σοβαρός είναι ένας πολιτικός που καταψηφίζει το δεύτερο Μνημόνιο και μετά ψηφίζει τον εφαρμοστικό του νόμο και τη δανειακή σύμβαση; Γιατί να θέλει ένα κόμμα να διαθέτει στις τάξεις του τόσο "ευέλικτους" πολιτικούς;
Συνοψίζοντας, θεωρώ περιττή τη σχετική συζήτηση. Δεν βρίσκω κανένα επιχείρημα υπέρ της επιστροφής των διαγραφέντων βουλευτών. Η συσπείρωση δεν επιτυγχάνεται στρατολογώντας στην τύχη στελέχη που μπορεί και να υπονόμευσαν την εθνική προσπάθεια με μόνο αντάλλαγμα λίγα λεπτά δημοσιότητας.
