Η χθεσινή συνέντευξη του προέδρου του ΠΑΣΟΚ στον τηλεοπτικό σταθμό Mega αποτελεί μεταπολιτευτικό μνημείο θράσους, κοροϊδίας κι αλαζονείας.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, δίχως ίχνος ντροπής, υποστήριξε λίγο-πολύ ότι είναι εκείνος ο άνθρωπος που είχε πάντοτε τη σωστή γνώμη για όλα, εκείνος που διαφωνούσε από την αρχή με όσα αργότερα αποδείχθηκαν λάθη της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Ξεκίνησε ζητώντας γενικά κι αόριστα μια συγνώμη την οποία όταν ο Παύλος Τσίμας του ζήτησε να...
...εξηγήσει, την όρισε απλά ως μια "πολιτική πράξη", προφανώς κενή περιεχομένου.
Συνέχισε τονίζοντας ότι ήταν απλά ένας Υπ.Εθνικής Άμυνας κι ως εκ τούτου δεν είχε ιδέα για το 1ο Μνημόνιο για το οποίο μάλιστα κατάλαβε ότι ήταν "ένα απλό δάνειο". Δεν παρέλειψε φυσικά να επαναλάβει ότι τότε ήταν κατά της προσφυγής στο ΔΝΤ και υπέρ της λήψης άμεσων μέτρων, κάτι που ένιωσε την ανάγκη να κοινοποιήσει στους πολίτες, μόλις δυο χρόνια μετά.
Σχολιάζοντας την...αυτοθυσία του, παρατήρησε ο ίδιος για τον εαυτό του ότι μπήκε στη φωτιά "για να σώσει την πατρίδα" κι έπειτα ασχολήθηκε με τις...φιλοδοξίες του Αντώνη Σαμαρά τον οποίο και κατηγόρησε ότι θέλει να γίνει πρωθυπουργός! Ναι, δεν είναι πλάκα, ο άνθρωπος που διεκδίκησε 2 φορές την αρχηγία ενός κόμματος εξουσίας και υπονόμευσε τον Γιώργο Παπανδρέου, ενοχλήθηκε από τις φιλοδοξίες...τρίτων!
Παρουσίασε μάλιστα ως πράξη μεγαλοψυχίας το ότι δεν αποτελεί γι' αυτόν προτεραιότητα η ανάληψη της πρωθυπουργίας, ξεχνώντας ότι οι δημοσκοπήσεις καθηλώνουν σταθερά το ΠΑΣΟΚ σε ποσοστά χαμηλότερα του 20%.
Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στην ιστορία του περίφημου δημοψηφίσματος το οποίο και καταδίκασε ως πολιτική επιλογή, ξεχνώντας ότι τότε ήταν από τους πρώτους που το χαρακτήρισαν ως "ευκαιρία λύτρωσης" για τη χώρα. Δικαιολογήθηκε τονίζοντας ότι αιφνιδιάστηκα με την εξαγγελία που έγινε για το δημοψήφισμα και
προσπάθησε "μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου" να διαμορφώσει ένα πλαίσιο. Δεν μας είπε γιατί ένας υπεύθυνος πολιτικός θα πρέπει να αποφασίσει μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου κι όχι λίγη ώρα αργότερα, σταθμίζοντας με προσοχή τα δεδομένα.
Ολοκλήρωσε την αφήγηση του προσωπικού του μεγαλείου με μια διαπίστωση που έχω την αίσθηση ότι αξίζει να την παραθέσω αυτούσια:
Ό. Τρέμη: Αυτή δεν ήταν από τις καλύτερες στιγμές πάντως, όταν
δηλαδή διώξατε τους εκπροσώπους της τρόικας, διότι για να γυρίσουν μας
στοίχισε και κάτι παραπάνω.
Ευ. Βενιζέλος: Πολύ καλή στιγμή. Όχι, δε μας στοίχισε τίποτα.
Μας στοίχισε πολύ λιγότερα απ’ ό,τι θα μας στοίχιζε αν υποχωρούσα και
ήμουν το «καλό παιδί». Δεν είμαι το καλό παιδί.
Με λίγα λόγια, χθες ο κ.Βενιζέλος πρότεινε στον ελληνικό λαό να τον ψηφίσει γιατί είναι ακριβώς εκείνος ο τέλειος πολιτικός που όλοι μάταια αναζητούμε εδώ και χρόνια αλλά επειδή είμαστε ηλίθιοι, δεν το καταλαβαίνουμε.
Συνοψίζοντας, αποτελεί ιστορική κατάντια για τη χώρα ότι η ευρωπαϊκή προοπτική της εξαρτάται από την εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ του Βαγγέλη Βενιζέλου και της Νέας Δημοκρατίας του Αντώνη Σαμαρά.