-«Η κατώτατη αμοιβή μπορεί να επιστρέψει στα προηγούμενα επίπεδα»
Όσα κόμματα επιμένουν στη μετεκλογική αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων δίδοντας...
...έμφαση στην επιστροφή των κατώτατων μισθών στα επίπεδα των 751 ευρώ ή και περισσότερο, αποκρύπτουν μια αλήθεια: ότι η αγορά και η ύφεση, και όχι οι νόμοι, είναι αυτοί που οδήγησαν σε πλήρη υποτίμηση τον ονομαστικό μισθό. Οποιαδήποτε νομοθετική βελτίωση θα παραμείνει κενό γράμμα εάν οι ίδιες οι επιχειρήσεις δεν είναι σε θέση να κάνουν τις ανάλογες διορθώσεις προς τα πάνω.
Επιπλέον μόνον το 13% των μισθωτών πληρώνεται με τα κατώτατα όρια (εισαγωγικός), που αφορούν ανειδίκευτους εργαζομένους. Οι αμοιβές των πολλών ορίζονται από κλαδικές, επιχειρησιακές και ομοιοεπαγγελματικές συμβάσεις. Σε αυτές αναφέρονται οι ατομικές συμβάσεις απασχόλησης. Οι ελάχιστες αμοιβές των ειδικών συμβάσεων είναι, κατά κανόνα, μεγαλύτερες από εκείνες της εθνικής σύμβασης κατά 100 ή 300 ευρώ ή και περισσότερα.
Τα κατώτατα όρια αντιθέτως προσδιορίζονται στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με συμφωνία των κοινωνικών εταίρων. Τον Φεβρουράριο, με τον νόμο 4046 και αφού απέτυχαν να συμφωνήσουν οι εταίροι, ορίστηκε μείωση κατά 22% (κατά 32% για τους νέους μέχρι 25 ετών). Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΣΕΒ από τη μια πλευρά ζητεί αποκατάσταση των κατώτατων ορίων και από την άλλη θέτει με έμφαση ζήτημα μείωσης των μέσων μισθών.
Το πραγματικά μεγάλο εμπόδιο για τη διατήρηση καλύτερης κατώτατης αμοιβής είναι η ανεργία. Η οποία όμως είναι πολύ μεγαλύτερη σε άτομα ανειδίκευτα, χωρίς εκπαίδευση. Πράγματι, το 38% των ανέργων διαθέτει καμία ή μόνον την υποχρεωτική μόρφωση (έως 3η Γυμνασίου), ενώ το 47% έφτασε μέχρι τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μόνον το 15% έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή, μόνον ένας σε κάθε δέκα ανέργους δεν είναι Έλληνας. Η αδήλωτη, περιορισμένου χρόνου και ασταθής εργασία αποτελεί σημαντικό παράγοντα μείωσης των πραγματικών αμοιβών.
Η ενδιαφέρουσα συνέχεια εδώ.