Ελλάδα του μέσου όρου ή του πάτου;

7.9.12

Toυ Μίλτου Παύλου

Όταν πρόσφατα βρέθηκα στην Ιταλία για ένα σχετικό συνέδριο εξεπλάγην από το πόσο οι Ιταλοί, ανεξαρτήτως πολιτικής παράταξης, υποστηρίζουν την απόδοση της ιταλικής  ιθαγένειας στα παιδιά των μεταναστών και θέλουν να ακολουθήσουν το ελληνικό παράδειγμα  του νόμου 3838/2010 («fallo come i Greci! - κάντο όπως οι Έλληνες!”).

Μόλις πριν λίγες μέρες μια σχετική έρευνα έδειξε ότι το 72% των Ιταλών επιθυμεί την εισαγωγή του δικαίου του εδάφους και στην Ιταλία όπως και στις υπόλοιπες νοτιοευρωπαϊκές μεσογειακές...


...χώρες με ανάλογες μεταναστευτικές ροές – Ελλάδα,  Πορτογαλία, Ισπανία. Η σχετική εκστρατεία συγκέντρωσε 200.000 υπογραφές. Μάλιστα ο ίδιος ο - ευρύτατης αποδοχής – Ιταλός Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζόρτζο Ναπολιτάνο έχει δηλώσει πολλές φορές την υποστήριξή του στη μεταρρύθμιση που θα δώσει επιτέλους τη δυνατότητα των παιδιών που νιώθουν Ιταλοί να αναγνωρίζονται έτσι όχι μόνο από την κοινωνία που τα στηρίζει, αλλά και από το νόμο. Όπως συνέβη και στην Ελλάδα το 2010 αναγνωρίζοντας το ανθρώπινο κεφάλαιο μιας δυναμικής, πολυσθενούς νέας γενιάς με πολλαπλές ταυτότητας – στο οποίο έχουμε ήδη επενδύσει με χρόνια εκπαιδευτικών και άλλων παροχών - και τελικά κάνοντας χάρη στον εαυτό μας.

Μπορεί λοιπόν να σταθεί το επιχείρημα του νέου Υπουργού Εσωτερικών (εδώ και εδώ) περί ανάγκης δυσμενέστερου καθεστώτος απόδοσης ιθαγένειας πιο κοντά στο μέσο όρο; Η απάντηση είναι όχι. Μόνο περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν.

Μια εξαιρετικά καλά τεκμηριωμένη άποψη εδώ.