Ναι κυρία Κράτσα, να πάτε σπίτι σας!

9.5.13

Σήμερα, με αφορμή την ημέρα της Ευρώπης, το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα διοργάνωσε μια εκδήλωση στο πλαίσιο της οποίας παρουσιάστηκε κι ένας νέος χώρος που θα λειτουργεί στις εγκαταστάσεις του. Μάθετε περισσότερα για την εξαιρετική πρωτοβουλία εδώ.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης παρουσιάστηκε μια σειρά video με τον σαφή τίτλο «Ευρωψέματα - Ας πούμε την αλήθεια», τα οποία απαντούν σε διάφορα αρνητικά στερεότυπα σχετικά...


...με τις πολιτικές της ΕΕ και αποτελούν προϊόν συνεργασίας της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, του Υπουργείου Εξωτερικών και του Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, μίλησε η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας κ. Ρόδη Κράτσα και ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων κ. Νίκος Χρυσόγελος.

Μας είπαν διάφορα ανούσια πράγματα, από αυτά που κάνουν τον κόσμο είτε να βρίζει είτε να μην ασχολείται καθόλου με τους πολιτικούς. Είπαν διάφορα για την ειρήνη που έφερε η Ε.Ε στην ήπειρο, έκαναν ένα μικρό μνημόσυνο στον Αντενάουερ και στον Σούμαν και μας είπαν πόσο κρίσιμες θα είναι οι επόμενες Ευρωεκλογές.

Όταν κάποια στιγμή δόθηκε ο λόγος στο κοινό, επέλεξα να τοποθετηθώ, κάτι που νομίζω έκανα για πρώτη φορά σε δημόσια εκδήλωση, πόσο μάλλον σε σχετικά υψηλούς τόνους. Λυπάμαι αλλά οι τοποθετήσεις των δυο ευρωβουλευτών και κυρίως της κ. Κράτσα με εξόργισαν.

Τους είπα ότι η πρωτοβουλία δημοσίευσης των video που γκρεμίζουν τους αντιευρωπαϊκούς μύθους είναι εξαιρετική αλλά παράλληλα είναι μια πράξη διαπιστωτική της κατάντιας μας. Δεν έπρεπε ποτέ να φτάσουμε μέχρι εδώ, δεν έπρεπε μετά από τόσα χρόνια κοινής πορείας και συνύπαρξης εντός της Ένωσης να εξηγούμε ξανά από την αρχή όλα αυτά τα πράγματα.

Τους εξήγησα ότι τα «ευρωψέματα» τα είπαν οι ίδιοι, οι επιλογές οι δικές τους και των κομμάτων ήταν αυτές που συκοφάντησαν την Ευρώπη στα μάτια των Ελλήνων πολιτών. Στο ένα από τα video έγινε μια αναφορά στη χρηματοδότηση της κατασκευής του Μουσείου της Ακρόπολης από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, ως παράδειγμα σωστής αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων. Θύμισα στην κ. Κράτσα, ως παράδειγμα, ότι ο Αντώνης Σαμαράς κι όχι εγώ ήταν αυτός που τάισε με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ μονάχα Μεσσήνιους υπαλλήλους.

Θύμισα στην κ. Κράτσα ότι μόλις δυο χρόνια πριν, λίγα μέτρα πιο πέρα, στην πλατεία Συντάγματος, στήθηκαν κρεμάλες και το κόμμα της δεν ήταν απέναντι τους. Της θύμισα ότι τόσο η ίδια όσο και όλη η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας στο Ευρωκοινοβούλιο δεν βρήκε ούτε μια λέξη να πει για τις αντιμνημονιακές κορώνες του αρχηγού της.

Στην κρισιμότερη στιγμή στη σύγχρονη Ιστορία του Έθνους, η κ. Κράτσα και οι συνάδελφοι της κρύφτηκαν, δείλιασαν, μείνανε ντροπιασμένα βουβά πρόβατα στο κομματικό μαντρί. Το 2010 που όλη η Ευρώπη έψαχνε τρόπο να μας σώσει, η αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου κ. Κράτσα, ως μέλος της Νέας Δημοκρατίας, διαφωνούσε με όλη αυτή την κινητοποίηση. Ο αρχηγός της υποσχόταν στο Ζάππειο 1 να μηδενίσει το έλλειμμα σε 1 χρόνο.

Η κ. Κράτσα εκλέγεται από το 1999 στην Ευρωβουλή. Δεν την θυμάμαι να αντιδρά ουσιαστικά όταν το κόμμα της έστελνε τον κόσμο στις παραλίες το 2009 για να μην συντριβεί στις Ευρωεκλογές. Δεν τη θυμάμαι να αγωνίζεται για τη διαφάνεια στα στατιστικά που έστελναν οι Αλογοσκούφης και Παπαθανασίου στην Κομισιόν.

Μας είπε ότι η εμπέδωση της ευρωπαϊκής ιδέας απαιτεί κι αλλαγές στην εκπαίδευση. Πολύ σωστό. Το κόμμα της όμως έστειλε στην Ευρωβουλή το 2009 τον «κύριο» Παπανικολάου, έναν από τους φοιτητοπατέρες της ΔΑΠ που συμμετείχε περήφανα, βίαια και καμαρωτά στη διάλυση του Δημοσίου Πανεπιστημίου.

Εντελώς τυχαία, στο κτήριο που έγινε εκδήλωση, υπάρχει μια πλακέτα στην οποία αναφέρεται ότι εκεί έζησε για κάποια χρόνια ο κάποτε πρωθυπουργός της Ελλάδας Κυριακούλης Μαυρομιχάλης. Θύμισα στην κ. Κράτσα ότι οι παππούδες του πρωθυπουργού Μαυρομιχάλη δολοφόνησαν τον Καποδίστρια όταν εκείνος προσπάθησε να μας κάνει ευρωπαϊκό κράτος.

Κατέληξα στο ότι μιας και οι πολιτικές δολοφονίες είναι ανεπίκαιρες, της πρότεινα αν αγαπά την Ελλάδα και την Ευρώπη, να πάει στο σπίτι της. Φτάνει. Ως εδώ.

Τι μου απάντησε; Ότι πρέπει να μιλάω με μεγαλύτερη προσοχή και σεβασμό σε ανθρώπους των οποίων δεν γνωρίζω την πορεία. Προσωπικά, γνωρίζω ότι οι πολιτικοί δίνουν τους αγώνες τους δημοσίως, ελπίζω να μην αναγκαστώ να γίνω ντεντέκτιβ για να μάθω αυτούς της κ. Κράτσα. Επίσης, τόσο η ίδια όσο και ο κ. Χρυσόγελος έσπευσαν να με «φωτογραφίσουν» ως Χρυσαυγίτη, τονίζοντας ότι οι γενικεύσεις κατά της Πολιτικής δεν βοηθούν, είναι φασισμός κτλ.

Θα τους απαντήσω λοιπόν από εδώ, αντί επιλόγου. Δεν γενίκευσα. Δεν είπα να πάνε όλοι οι πολιτικοί σπίτι τους. Είπα να πάει η κ. Κράτσα στο σπίτι της και δευτερευόντως ο κ. Χρυσόγελος. Να πάνε σπίτι τους γιατί απέτυχαν. Τέλος.