Στους μήνες που ακολούθησαν, ο Άδωνις Γεωργιάδης μετετράπη σε ένα επικοινωνιακό...
...υπερόπλο της Νέας Δημοκρατίας, παίζοντας καθημερινά ξύλο στα τηλεοπτικά παράθυρα υπέρ των επιλογών της κυβέρνησης. Η προσφορά του στον αυτοκαταστροφικό Αντώνη Σαμαρά υπήρξε τεράστια.
Χθες, ανέλαβε τα καθήκοντα του υπουργού Υγείας, κάτι που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας. Η υπουργοποίηση του προκάλεσε πλήθος αρνητικών σχολίων αλλά θα μου επιτρέψετε να διαφοροποιηθώ.
Η ιδεολογική μου απόσταση με τον κ. Γεωργιάδη είναι τεράστια και ειδικά στην υπόθεση της ΕΡΤ οι δημόσιες τοποθετήσεις του με εξόργισαν. Όλα αυτά όμως δεν αναιρούν ότι αναφερόμαστε σε έναν άνθρωπο που αν μη τι άλλο είναι εργασιομανής και λατρεύει τις διαδικασίες της Πολιτικής. Προσωπικά, μου μοιάζει να είναι από αυτούς τους ανθρώπους που όταν αναλάβουν κάτι, θα σκιστούν να το φέρουν εις πέρας.
Διαβάζω ότι είναι άσχετος με θέματα Υγείας κι απαντώ ανακουφισμένος: ευτυχώς. Δυστυχώς, δεν έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα στην Ελλάδα ότι λειτουργεί το σχήμα «γιατρός στο Υγείας, δικηγόρος στο Δικαιοσύνης, αθλητής στο Αθλητισμού». Ένας δραστήριος πολιτικός προϊστάμενος που θα επιδιώξει τη σύνθεση των απόψεων των ειδικών ενδέχεται να είναι φοβερά πιο κατάλληλος για τις τεράστιες απαιτήσεις της συγκεκριμένης υπουργικής καρέκλας.
Εξάλλου, η τόσο μεγάλη δημόσια έκθεση του κ. Γεωργιάδη ενδέχεται να λειτουργήσει υπέρ μας, με την έννοια ότι και ο ίδιος θα επιδιώξει να μην εκτεθεί αρνητικά αποτυγχάνοντας. Προσωπικά, του εύχομαι καλή επιτυχία.
