Με μεγάλη χρονική απόσταση πια από την αποχώρηση του από την κυβέρνηση, ο Αντώνης Μανιτάκης παραχώρησε μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συνέντευξη, που μοιάζει λίγο με απολογισμό της πρώτης του υπουργικής θητείας.
Προσωπικά, ξεχωρίζω ιδιαίτερα ένα από τα συμπεράσματα του, το οποίο σας καλώ να το προσεγγίσετε με προσοχή, ανεξάρτητα με το αν αξιολογείτε θετικά ή αρνητικά το πέρασμα Μανιτάκη από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Ο κ. Μανιτάκης συγκεκριμένα τόνισε:
Καταρχήν δεν φαντάστηκα ότι θα γίνω ποτέ υπουργός. Δεύτερον δεν φαντάστηκα ότι είναι τόσο τυχαίο να κυβερνάς τον τόπο. ‘Έχω την αίσθηση ότι η Ελλάδα από τότε που δημιουργήθηκε ως κράτος κυβερνιέται τυχαία. Νομίζω από τυχαίες περιστάσεις κυβερνιέται, αλλά κι από ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κατάλληλα προετοιμαστεί. Δηλαδή αυτό που έζησα και μου έκανε εντύπωση στην κυβέρνηση, είναι ότι αισθάνθηκα μια έλλειψη επαρκούς προετοιμασίας του κυβερνητικού συμβουλίου, μια έλλειψη επαρκούς συντονισμού, συνεργασίας , έλλειψη ενός σχεδίου.
Οι υπουργοί δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το πώς θα κάνουμε δημόσιες πολιτικές, αλλά πώς θα κάνουμε πολιτική. Τα politics είχαν απορροφήσει τα policy. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από πολιτικές οργανωμένες, θεσμοθετημένες, πολύ καλά προετοιμασμένες για να μπορέσει να σχεδιάσει το μέλλον της, κι αυτό νομίζω πως λείπει. Δεν δίστασα ούτε για μια στιγμή να αναλάβω τα καθήκοντα μου. Όταν η χώρα βρίσκεται σε αυτές τις κρίσιμες καταστάσεις -και νομίζω κανείς δεν το αρνήθηκε , όταν η χώρα ζει έναν παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο και είναι το πρώτο θύμα, όταν η χώρα δίνει μάχη και σου τυχαίνει, καλείσαι να πάρεις ένα όπλο, από τα όπλα που έχεις, και να παλέψεις, είσαι λιποτάκτης αν αρνηθείς . ‘
Από τη μικρή μου εμπειρία από συζητήσεις με υπουργούς που θέλησαν ή θέλουν να αλλάξουν τα όσα παρέλαβαν είναι ότι το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο κ. Μανιτάκης.
Σε σχεδόν κανένα ελληνικό υπουργείο, δεν υπάρχει μια εσωτερική μονάδα που να σχεδιάζει πολιτικές και να καταθέτει προτάσεις ενώ οι υπουργοί, λόγω των υπερεξουσιών τους, δεν προλαβαίνουν να λειτουργούν ως τίποτα περισσότερο από διεκπεραιωτές γραφειοκρατίας και «πελατειακών υποχρεώσεων» (aka ρουσφέτια).
Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους βασικούς λόγους που δεν εξασφαλίζεται η συνέχεια των κυβερνήσεων στην Ελλάδα καθώς κανείς υπουργός δεν παραδίδει στον διάδοχο του μια δέσμη πολιτικών αλλά μια λίστα ανοικτών γραφειοκρατικών υποχρεώσεων.
Όλη η συνέντευξη Μανιτάκη στο The Press Project εδώ.
