Εσκυγχρονίζεται το παρωχημένο νομοθετικό πλαίσιο για απεργίες και χρηματοδότηση των εργατικών συνδικάτων

17.3.14

Μια σειρά αλλαγών στο το νομοθετικό πλαίσιο για απεργίες και χρηματοδότηση των εργατικών συνδικάτων φαίνεται ότι προωθεί το υπουργείο Εργασίας σύμφωνα με ρεπορτάζ της Χριστίνας Κοψίνη στην Καθημερινή της Κυριακής.

Συγκεκριμένα, οι βασικές αλλαγές αφορούν τους τρεις παρακάτω άξονες:

α. Αλλαγή των διατάξεων για τη νομιμοποίηση των απεργιακών αποφάσεων. Σήμερα οι απεργίες μπορούν να προκηρυχθούν στις περισσότερες περιπτώσεις με αποφάσεις μόνο των διοικητικών ή των Γενικών Συμβουλίων των οργανώσεων. Με την προωθούμενη νέα διάταξη η προκήρυξη απεργίας για να είναι νόμιμη πρέπει να έχει υπερψηφιστεί από το 50%+1 των μελών του συνδικάτου.

Δηλαδή θα προϋποθέτει τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης και τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λήψη της απόφασης καθώς, επίσης, μεγαλύτερο χρόνο προειδοποίησης και υποχρεωτικά στάδια διαβουλεύσεων ανάμεσα στα σωματεία και την εργοδοτική πλευρά. Πάντως η Ελλάδα έχει τον μεγαλύτερο αριθμό όχι μόνο απεργιακών και μάλιστα 24ωρων κινητοποιήσεων στην Ευρώπη αλλά ταυτοχρόνως και των πλέον αναποτελεσματικών και λιγότερο μαζικών.

β. Επαναφορά της δυνατότητας να μπορεί και η εργοδοτική πλευρά να κηρύσσει ανταπεργία -το περίφημο lock out- η οποία καταργήθηκε με τη νομοθεσία του 1982 παρόλο που ισχύει ακόμη σε πολλές χώρες της Ευρώπης.

γ. Επανεξέταση του τρόπου και των πηγών χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Στην Ελλάδα, για τις τριτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες οργανώσεις - με εξαίρεση την ΟΤΟΕ (τράπεζες),υπερισχύει η κρατική χρηματοδότηση κι όχι η σωματειακή. Χρηματοδοτούνται ετησίως από το κράτος με ένα κονδύλι το οποίο παρακρατεί ο εργοδότης στον ιδιωτικό τομέα ως ποσοστό εισφοράς από τον μισθό των εργαζομένων. Υπό αυτήν την έννοια, η συνδικαλιστική συνδρομή είναι μια υποχρεωτική παρακράτηση για όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα κι όχι εθελοντική προσφορά αλληλεγγύης. Το διαχρονικό αποτέλεσμα αυτής της στρέβλωσης είναι μια ιδιότυπη εξάρτηση των ίδιων των συνδικάτων από το κράτος και τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Οι υποστηρικτές αυτής της αλλαγής στον τρόπο χρηματοδότησης υπενθυμίζουν ότι σε άλλες χώρες και ειδικότερα στη Γερμανία όλα τα έξοδα των συνδικάτων συμπεριλαμβανομένων και των μισθών που καταβάλλονται στο προσωπικό και στη συνδικαλιστική ηγεσία καλύπτονται από συνδρομές μελών απευθείας.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Νομίζω ότι σε πολύ γενικές γραμμές οι αλλαγές κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και σίγουρα πάντως προτείνουν ένα καλύτερο πλαίσιο από το σημερινό. Μένει να δούμε ποιοι θα διαφωνήσουν στην προσπάθεια να γίνει πιο δημοκρατικός ο τρόπος λήψης των αποφάσεων ενός συνδικάτου.

--
Κατεβάστε την εφαρμογή της Παραπολιτικής για κινητά τηλέφωνα και tablet από το iTunes κι από το Google Play.