Ο δανεισμός της Ελλάδας από τις αγορές δεν την συμφέρει με βάση απλώς αριθμητικούς όρους, για τον απλούστατο λόγο ότι το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζουν οι αγορές είναι ψηλότερο από αυτό με το οποίο μας δανείζουν οι μηχανισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το ΔΝΤ.
(...)Οι κίνδυνοι από την έξοδο στις αγορές είναι δυο:
Πρώτον ότι οι ξένοι πολέμιοι της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους μας, αποκτούν ένα επιχείρημα υπέρ τους. Θα λένε δηλαδή, αφού μπορείτε να δανειστείτε από τις αγορές, δεν χρειάζεστε ούτε κούρεμα τους χρέους που κατέχει ο επίσημος τομέας, ούτε επαναδιαπραγμάτευση των όρων. Δανειστείτε και ξεπληρώστε μας τα παλιά σας δάνεια. Κάπως, έτσι, αν και σε αυτή την κουβέντα χωράει πολύ παζάρι.
Ο δεύτερος κίνδυνος και σημαντικότερος, είναι να πάρουν αέρα τα μυαλά των πολιτικών και να τα διαλύσουν όλα ξανά μέσα σε ένα χρόνο. Ο κίνδυνος αυτός, ο οποίος μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν η Ευρώπη ασκεί ασφυκτικό έλεγχο σε κάθε δημόσια δαπάνη, είναι πολύ μεγάλος ενόψει της προεκλογικής περιόδου. Και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερος μετά τις ευρωεκλογές αφού η κυβέρνηση θα τα δώσει όλα για τις εθνικές εκλογές.
Αν δεν πάμε γρήγορα σε εθνικές εκλογές, δεν θα μείνει τίποτα όρθιο, συνεπώς όσο και αν φαίνεται παράδοξο, τη στιγμή που η χώρα χρειάζεται οπωσδήποτε πολιτική σταθερότητα, η καλύτερη λύση είναι η επίσπευση του χρόνου των εκλογών. Και αυτό βέβαια σηκώνει κουβέντα, αλλά αν κάποιος το βλέπει με βάση την εμπειρία περίπου διακοσίων ετών της νεώτερης ελληνικής ιστορίας, τότε αντιλαμβάνεται τι εννοώ ότι το πολιτικό σύστημα μπορεί να τα διαλύσει όλα μέσα σε ένα χρόνο. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Στουρνάρας δεν βιαζόταν να βγούμε στις αγορές – μάλλον να το αποφύγει ήθελε - αλλά δεν μπορούσε να το πεί ευθέως.
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γρηγόρη Νικολόπουλου εδώ.
--
Κατεβάστε την εφαρμογή της Παραπολιτικής για κινητά τηλέφωνα και tablet από το iTunes κι από το Google Play.