Το κακό προηγούμενο που δημιουργεί το δημοψήφισμα της Ιρλανδίας για τον γάμο ομοφύλων

24.5.15


Οι πολίτες της Ιρλανδίας ενέκριναν με μεγάλη πλειοψηφία τη νομοθεσία για το γάμο μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών σε ένα ιστορικό δημοψήφισμα το οποίο όμως δεν έπρεπε ποτέ να διεξαχθεί, ανεξάρτητα με τη θετική έκβαση του.

Τα δικαιώματα μιας μειοψηφίας δεν μπορούν να τεθούν στην κρίση της πλειοψηφίας μέσω δημοψηφίσματος. Όλοι οι πολίτες μιας σύγχρονης δημοκρατικής χώρας είναι εξ ορισμού ίσοι και απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα, ανεξάρτητα με τον συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και τις επιταγές της κοινής γνώμης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν αποτελούν «χαριστική» παραχώρηση της πλειοψηφίας προς τη μειοψηφία αλλά συστατικό στοιχείο της ίδιας της Δημοκρατίας.

Μπορεί μεν στην Ιρλανδία οι πολίτες να στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων αλλά φοβάμαι ότι πίσω από το συγκεκριμένο δημοψήφισμα θα σπεύσουν να κρυφτούν διάφοροι ηγέτες ανά τον κόσμο, οι οποίοι δεν φημίζονται για την ανοχή τους στη διαφορετικότητα. Δεν υπάρχει πιο αποτελεσματικός τρόπος να συκοφαντήσεις τη Δημοκρατία από το να προσπαθήσεις να την αντιπαραβάλλεις με άλλες θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες όπως είναι η ισότητα και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα.

Για παράδειγμα, ο Ερντογάν θα μπορούσε πολύ εύκολα να κάνει ένα ίδιο δημοψήφισμα και να κρυφτεί πίσω από μια στρεβλή αντίληψης περί Δημοκρατίας ώστε να καταστήσει ποινικό αδίκημα την ομοφυλοφιλία. Αντίστοιχα, η Μαρί Λεπέν θα μπορούσε με το ίδιο τρόπο να πετύχει τη μη παροχή της γαλλικής ιθαγένειας σε μετανάστες 2ης γενιάς.

Το δημοψήφισμα στην Ιρλανδία διεξήχθη ακριβώς επειδή δίστασε το πολιτικό σύστημα της χώρας να αναλάβει το όποιο πολιτικό κόστος μιας τέτοιας αλλαγής και απορώ πραγματικά με όσους αποθεώνουν τη συγκεκριμένη χώρα για τον προοδευτικό χαρακτήρα των πολιτών της. Αυτό που συνέβη στην Ιρλανδία πρέπει να περάσει στην Ιστορία ως το απόλυτο αντιπαράδειγμα και όχι ως το υπόδειγμα του τρόπου που πρέπει προωθούνται τέτοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες.

Αν οι Ιρλανδοί είχαν ψηφίσει διαφορετικά, σήμερα θα θρηνούσαμε για τον παραλογισμό που χαρακτηρίζει την εποχή μας και συκοφαντεί το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο.

Photo credit: William Murphy