Ακούω και διαβάζω διαρκώς ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, φορτσάρει για να φέρει στη χώρα «μεγάλες ξένες επενδύσεις», οι οποίες θα χρυσώσουν το χάπι του τρίτου Μνημονίου.
Μπορώ με αρκετή ασφάλεια να σας πω ότι τα ρεπορτάζ αυτά απευθύνονται σε αφελείς, σε ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τον τρόπο που λειτουργεί η πραγματική οικονομία. Σήμερα, σε αυτή την Ελλάδα, μεγάλες επενδύσεις μπορούν να έρθουν μόνο με αποικιοκρατικούς όρους και με έντονες εξωθεσμικές πολιτικές παρεμβάσεις και πάντα σε τομείς όπως ο τζόγος και η ενέργεια.
Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση σοβαρός επενδυτής να ασχοληθεί με τη χώρα μας. Για τουλάχιστον 4 λόγους:
α) Το Grexit παραμένει στην αυλή μας, όσο κι αν το ξορκίζει η κυβέρνηση. Το πρόγραμμα δεν θα βγει, αυτό το ξέρουν όλοι και μένει να δούμε τι θα γίνει μετά.
β) Η αλλοπρόσαλλη φορολογική πολιτική. Δεν είναι μόνο ότι οι φόροι είναι υψηλοί αλλά κι ότι καθημερινά κάτι αλλάζει. Όλο και κάποιο έλλειμμα εμφανίζεται στον προϋπολογισμό, όλο και κάποιος παραγωγικός κλάδος την πληρώνει.
γ) Το τριτοκοσμικό σύστημα απονομής Δικαιοσύνης. Πρόκειται για έναν τομέα στον οποίο σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει στα χρόνια των Μνημονίων. Τα ελληνικά δικαστήρια εξακολουθούν να αποτελούν μια φρικτή γραφειοκρατική ζούγκλα η οποία ουσιαστικά παράγει μόνο αρνησιδικία.
δ) Η γραφειοκρατία. Χρειάζεται να εξηγήσω κάτι;
Μιας και λοιπόν ούτε μεγάλες επενδύσεις θα έρθουν ούτε κούρεμα του χρέους θα γίνει, μήπως να πάψουμε να κυνηγάμε το «θαύμα» και να αρχίσουμε πολλές μικρές-μικρές αλλαγές που θα βελτιώσουν τις ζωές όλων μας;
