Παρόλο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαθέτει νωπή λαϊκή εντολή, πολλοί είναι εκείνοι που προεξοφλούν την πτώση της και διατηρούν στην επικαιρότητα σενάρια συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας.
Είναι κοινό μυστικό ότι μια τέτοια προοπτική προϋποθέτει και την εκλογή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, την οποία επιδιώκει με πάθος η Τρόικα Τσίπρα-Καραμανλή-Καμμένου.
Στις 9 Δεκεμβρίου του 2014, πριν καν προκηρυχθούν οι εκλογές του Ιανουαρίου, η Παραπολιτική έγραφε ότι «η εθνική συναίνεση στο λάθος καταστρέφει τη χώρα» και σημείωνε τα εξής:
Σήμερα, στο μόνο που διαφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είναι στο ότι έπρεπε με την Τρόικα να το παίξουμε ακόμα πιο νταήδες. Σε τίποτα άλλο. Κατά τα λοιπά, συμφωνούν απόλυτα στο ότι το Μνημόνιο έφερε την κρίση κι όχι η κρίση στο Μνημόνιο, στο ότι η αυστηρή επιτήρηση δυσκολεύει τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και δεν είναι αυτή που την εγγυάται και στο ότι φυσικά η χώρα μας αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση στην Ευρωζώνη, τα χούγια της οποίας πρέπει όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι να ανέχονται.Στις 20 Οκτωβρίου του 2015, σε άρθρο με τίτλο «Εθνικός συναγερμός πριν η δραχμή αποτελέσει το μοναδικό εθνικό όραμα», η Παραπολιτική επανήλθε:
Αν δεν βρεθεί σύντομα ένα νέο αφήγημα, φοβάμαι ότι θα αρχίσουμε ξανά να ακούμε διάφορους να αναρωτιούνται «πόσο χειρότερα θα ήταν με τη δραχμή;» κι αν αυτή τη φορά οι δραχμολάγνοι κρύψουν τον αντιδημοφιλή Λαφαζάνη και βγάλουν μπροστά τον...sexy Βαρουφάκη, τότε η χώρα μπορεί να μπλέξει ξανά, έχοντας αυτή τη φορά να αντιμετωπίσει και τα σπασμένα νεύρα των Ευρωπαίων.Στις 9 Νοεμβρίου του 2015, σε άρθρο με τε τίτλο «Η κοινωνία έχει παραιτηθεί, αφελείς όσοι πιστεύουν ότι δεν θα επιτρέψει τη μετάβαση στη δραχμή», τονίσαμε τα εξής:
Πιστεύω ότι σήμερα στην ελληνική κοινωνία υπάρχει το έδαφος που μπορεί να υποδεχθεί μια «περήφανη» μετάβαση στο εθνικό νόμισμα σε μια επανάληψη του «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος». Εκτιμώ ότι η οικονομική εξουθένωση των λαϊκών στρωμάτων είναι τέτοια που μπορεί πολύ εύκολα να φυτρώσει ο καρπός του «πόσο χειρότερα μπορεί να γίνουν τα πράγματα με τη δραχμή;».Οι κοινωνοί του πολιτικού και επιχειρηματικού κατεστημένου της χώρας έχουν τα λεφτά τους και τα παιδιά τους στο εξωτερικό και στην Ελλάδα έχουν αφήσει κυρίως χρέη, τα οποία δεν σκοπεύουν να εξυπηρετήσουν.
Δεν σας κρύβω λοιπόν ότι η βασική μου αγωνία για το 2016 είναι το αν το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της χώρας θα καταλήξει στο ότι η πρόταση Σόιμπλε περί δήθεν προσωρινού Grexit είναι κάπως...παρεξηγημένη.
Οι σημερινοί πολιτικοί μας γνωρίζουν κυρίως να γκρεμίζουν κι όχι να χτίζουν, είναι μάστορες στο να παράγουν φανταστικούς εχθρούς πίσω από τους οποίους κρύβουν την εγκληματική ανεπάρκεια τους. Δεν με έχουν πείσει ότι επιθυμούν την παραμονή της Ελλάδας στον δυτικό κόσμο περισσότερο από την δική τους παραμονή «στα πράγματα».
