Νίκος Αλιβιζάτος εφ'όλης της ύλης: Αποπροσανατολιστική όλη αυτή η «συνταγματολογία»

28.2.16


Μέσα στο χαμό της επικαιρότητας αυτής της εβδομάδας, ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής της Αθήνας Νίκος Αλιβιζάτος παραχώρησε μια εξαιρετική συνέντευξη στον Θοδωρή Αντωνόπουλου για τη Lifo.

Τρία σημεία που ξεχωρίζω:

-Πώς θα επιβάλει πληρωμές ο δικαστής όταν τα ταμεία είναι άδεια; Δουλειά της δικαιοσύνης είναι να ελέγχει τη δίκαιη κατανομή των βαρών. Τα υπόλοιπα αφορούν την εκτελεστική εξουσία και τις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας. Όλη αυτή τη «συνταγματολογία» τη θεωρώ αποπροσανατολιστική. Η ίδια η ΕΕ δεν θα μπορούσε να υπάρξει αν οι χώρες που συμμετέχουν δεν της είχαν παραχωρήσει κάποιες εξουσίες.

-Στην Ελλάδα ο συμβιβασμός έφτασε να ισούται με την προδοσία κι η συμφωνία με τη «συνθηκολόγηση». Είμαστε κολλημένοι στο δίπολο άσπρο/μαύρο. Ως κεντροαριστερός κιόλας και, συγκεκριμένα, ως κλασικός σοσιαλδημοκράτης, θα έλεγα ότι ο ρόλος της Αριστεράς είναι να ενώνει, όχι να διχάζει. Οι ανοικτοί άνθρωποι μπορεί να τσακώνονται για τα βασικά, βρίσκουν όμως κοινούς τόπους στα δευτερεύοντα όταν πρόκειται για το κοινό καλό.

-Κοιτάξτε, το μεγαλύτερο επίτευγμα της σοσιαλδημοκρατίας ήταν τα τριάντα χρόνια ειρήνης, ευημερίας και δημοκρατίας που εξασφάλισε στη Δυτική Ευρώπη και τις Σκανδιναβικές χώρες όσο κυριαρχούσε (1945-75). Στην πορεία βέβαια έχασε έδαφος, χρειάστηκε να κάνει αναθεωρήσεις και συμβιβασμούς. Ο κόσμος βλέπετε εξελίσσεται, οι συνθήκες αλλάζουν, υπήρξαν σίγουρα και λάθος επιλογές, η σοσιαλδημοκρατία παραμένει όμως ισχυρή δύναμη πανευρωπαϊκά και διακριτή από τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό.