Το περασμένο καλοκαίρι, αφού πρώτα ταλαιπώρησε την Ελλάδα και τους Έλληνες για 7 μήνες, ο Αλέξης Τσίπρας τράβηξε τελευταία στιγμή χειρόφρενο, πραγματοποίησε μια από τις από τις μεγαλύτερες κωλοτούμπες όλων των εποχών και επέλεξε την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.
Την επομένη της απόφασης του και μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε πολλές φορές άμεσα και έμμεσα ότι η διαπραγμάτευση των πρώτων μηνών δεν οδηγούσε πουθενά, με την άμεση απομάκρυνση του Γιάνη Βαρουφάκη να αποδεικνύει την αποτυχία του (όποιου) εγχειρήματος.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά, είναι πραγματικά σοκαριστικό το ότι συζητάμε έστω σε φιλολογικό επίπεδο, το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να διαλέξει ξανά τον δρόμο μιας ανούσιας και παλαβής διαπραγμάτευσης. Τι ακριβώς πιστεύει ο Τσίπρας; Ότι μετά την κωλοτούμπα του περασμένου καλοκαιριού, υπάρχει ακόμα περιθώριο γι' αυτόν να παριστάνει τον αντιμνημονιακό σκληρό διαπραγματευτή;
Δηλαδή είναι τόσο δύσκολο πια να μάθει η χώρα από τα τεράστια λάθη της; Δεν έχουμε μάθει ακόμα ότι όσο πιο πολύ αργεί μια συμφωνία με την Τρόικα, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει το τίμημα για όλους μας;
