Νίκος Αλιβιζάτος: Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το κατρακύλισμα της χώρας

25.9.16


Μια αξιοσημείωτη παρέμβαση στον διάλογο που έχει ξεκινήσει για το μάθημα των Θρησκευτικών κάνει σήμερα ο καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Νίκος Αλιβιζάτος, μέσα από τις σελίδες της Καθημερινής της Κυριακής, σε προσωπικά μάλιστα τόνο προς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Παραθέτω ένα απόσπασμα:

Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το κατρακύλισμα της χώρας. Το 1974, ήταν ο μόνος θεσμός που κυριολεκτικά δεν τον άγγιξε η Μεταπολίτευση. Επί πολλά χρόνια αναλώθηκε σε μάχες ενάντια στα βήματα που επιχείρησαν πρώτα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και στη συνέχεια ο Ανδρέας Παπανδρέου, για τον εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου και το καθεστώς των μειονοτήτων. Τι να πρωτοθυμίσω;

Την εναντίωσή της, το 1977, με ογκώδη συλλαλητήρια, στον νόμο του Ευάγγελου Αβέρωφ για τους αντιρρησίες συνείδησης; Την αντίθεσή της στο «αυτόματο» διαζύγιο; Ή την ακραία θέση που πήρε για τον πολιτικό γάμο, τον οποίο, όπως κάθε τόσο μας θυμίζει ο άγιος Καλαβρύτων, εξακολουθεί επίσημα να χαρακτηρίζει «πορνεία»;

Στο γύρισμα του αιώνα, εκεί που θα περίμενε κανείς ότι, με τη νεοεκλεγμένη ηγεσία της, θα παρακολουθούσε κάπως τις εξελίξεις και θα στεκόταν δίπλα στο μέγα πλήθος των παραγκωνισμένων, των αλλαγών και της παγκοσμιοποίησης, η Εκκλησία ήταν εκείνη που προκάλεσε τη «μάχη» των ταυτοτήτων. Με έναν «μοντερνίζοντα» λόγο (θυμίζω το περίφημο «Σας πάω!»), ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστή μιας βαθιά συντηρητικής στροφής, η οποία τροφοδότησε τον λαϊκισμό της επόμενης δεκαετίας. Ελάχιστοι ήταν τότε οι ιεράρχες που τόλμησαν να αντιταχθούν στην επέλαση του εθνικισμού και της μισαλλόδοξης εκδοχής της ορθοδοξίας. Ανάμεσά τους, ο αοίδιμος Ιωαννίνων Θεόκλητος και ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος, Μητροπολίτης τότε Θηβών και Λεβαδείας.