10+1 μικρά σχόλια για τις εξελίξεις στην Κεντροαριστερά

31.3.17


1. Κανείς δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς ανακοίνωσαν οι Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης και Φλωρίδης και το χειρότερο γι' αυτούς είναι ότι ελάχιστοι μοιάζουν να έχουν μπει και στον κόπο να παρακολουθήσουν την πρωτοβουλία τους.

2. Το όνομα "Ώρα Αποφάσεων" που επέλεξαν για τον σχηματισμό τους είναι από ατυχές μέχρι αστείο, πιο πολύ θυμίζει τα κλισέ ονόματα που έδιναν τα κανάλια στις διάφορες έκτακτες προεκλογικές πολιτικές εκπομπές τους.

3. Κανείς δεν έχει καταλάβει τι είναι αυτό που τους κάνει να πιστεύουν ότι εκπροσωπούν το "νέο" και μάλλον κανείς δεν περίμενε να ακούσει από τους συγκεκριμένους πολιτικούς ακραία λαϊκίστικες προτάσεις όπως η εξίσωση της βουλευτικής αποζημίωσης με τον μισθό του πιλότου της πολεμικής αεροπορίας.

4. Η προσχώρηση του πρώην βουλευτή του Ποταμιού κ. Κώστα Μπαργιώτα στην Κ.Ο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης επιβεβαιώνει την κυριαρχία του κόμματος της Φώφης Γεννηματά στον (φοβερά συρρικνωμένο) χώρο της Κεντροαριστεράς.

5. Η ανακοίνωση της προσχώρησης δεν έγινε τυχαία λίγες ώρες πριν ανακοινώσουν τις αποφάσεις τους οι πρώην 3 υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Θεμιτό επικοινωνιακό τρικ από την πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη. Ανιστόρητοι μικρομεγαλισμοί τα περί "αποστασίας" που γράφτηκαν.

6. Ο Κώστας Μπαργιώτας υπήρξε ένας από τους καλύτερους βουλευτές του Ποταμιού, από τους λίγους με συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα. Πιθανολογώ βάσιμα ότι δεν υπήρξε η πρώτη προτεραιότητα του η ένταξη στην Κ.Ο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης αλλά προφανώς σύντομα κατάλαβε ότι δεν διαφαίνεται από πουθενά αλλού κάποια σοβαρή αντιπρόταση για τον προοδευτικό χώρο.

7. Είναι πράγματι άκομψη, ατσούμπαλη και όχι φοβερά πολιτικά δικαιολογημένη η μαζική μετανάστευση στελεχών του Ποταμιού στη Δημοκρατική Συμπαράταξη αλλά από την άλλη είναι μάλλον ανώφελο να επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε ιδεολογικά επιλογές που ερμηνεύονται με όρους ισχύος.

8. Μπορεί η Δημοκρατική Συμπαράταξη να είναι σήμερα η τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη αλλά σε επίπεδο κοινωνίας δεν διαπιστώνεται αντίστοιχη αύξηση της επιρροής του κόμματος, κυρίως γιατί αγνοείται πλήρως το ιδεολογικό της στίγμα.

9. Οι διαφαινόμενοι όροι διεξαγωγής του ιδρυτικού συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι αποκρουστικοί για την κοινωνία και τη βάση του προοδευτικού χώρου. Δεν ξέρω αν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο συνεδρίου με μόνο διορισμένους συνέδρους. Κρίμα για τον υπέρμαχο των ανοιχτών διαδικασιών Γιώργο Παπανδρέου το ότι νομιμοποιεί μια τέτοια επιλογή.

10. Η Φώφη Γεννηματά μοιάζει να επιλέγει κυνικά ένα μικρότερο και διαχειρίσιμο κόμμα παρά ένα μεγαλύτερο και πολυτασικό, το οποίο ίσως να μην μπορεί να ελέγξει. Είναι σχεδόν θαυμαστός ο τρόπος με τον οποίο έχει πετύχει μια "συμμαχία γενιάς" με τους δεινόσαυρους του κόμματος, στους οποίους υπόσχεται την επιβίωση της με αντάλλαγμα τη μη ουσιαστική προσφυγή στη βάση του κόμματος για την εκλογή αρχηγού.

+1. Όλα τα παραπάνω αφορούν ελάχιστους ανθρώπους στην Ελλάδα κι αυτό είναι τελικά το μεγαλύτερο πρόβλημα όλων (μας). Ακόμα και αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη πάρει 10% και η Ώρα Αποφάσεων πιάσει το 3% και μπει στη Βουλή, πάλι θα έπρεπε να υπάρχει ένα μεγάλο, ενιαίο και ζωντανό κόμμα του προοδευτικού χώρου κι όχι 450 (απολιτίκ) μαγαζάκια.