Όχι λοιπόν, το να θεωρείς ότι ο αλυτρωτισμός της γειτονικής χώρας αποτελεί υπαρξιακό κίνδυνο για την Ελλάδα δεν σε καθιστά πατριώτη. Σε καθιστά αφελή, ιδανικό χορηγό θλιβερών πολιτικών και δημοσιογραφικών σταδιοδρομιών που βασίζονται στον φόβο και στην ελκυστική ιδέα της διαχρονικής εθνικής μειονεξίας. Αυτοί που σου λένε ότι η Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ οφείλει να φοβάται μια αδύναμη χώρα όπως η Π.Γ.Δ.Μ, υποτιμούν τη Μακεδονία περισσότερο από κάθε κωμικό προπαγανδιστή της απέναντι πλευράς.
Γιατί από το 1992 μέχρι σήμερα, μπορεί πράγματι η Ελλάδα να έχασε τη διπλωματική μάχη και δεκάδες χώρες να αναγνώρισαν τη γειτονική χώρα ως σκέτο «Μακεδονία» αλλά στο μεταξύ ουδείς σοβαρός άνθρωπος στον πλανήτη αμφισβήτησε την ελληνικότητα της Αρχαίας Μακεδονίας και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ουδείς θεώρησε ότι η ύπαρξη μιας χώρας με το ίδιο όνομα αμφισβητεί τη γνησιότητα της Βεργίνας ή της Αμφίπολης, κανείς δεν ταξίδεψε στα Σκόπια για να γνωρίσει τον «μακεδονικό πολιτισμό». Κι όσοι έτυχαν να περάσουν εκεί, κυρίως έβαλαν τα γέλια με την εθνικιστική εξτραβαγκάντζα του Γκρουέφσκι.
Γιατί πατριωτισμός σημαίνει εθνική αυτοπεποίθηση. Πατριωτισμός δεν είναι να φοβάσαι μήπως μια σλαβική διάλεκτος βαφτιστεί «μακεδονική» και αλλοιώσει τη γλώσσα σου, η οποία τόσα άντεξε ανά τους αιώνες. Πατριωτισμός σημαίνει να έχεις πετύχει να σπουδάζουν οι ελίτ της ΠΓΔΜ στα πανεπιστήμια σου, να γίνονται κοινωνοί της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού, να αποτελεί για εκείνους η Ελλάδα την πύλη τους προς τη Δύση, να καταφέρεις να γελούν προοδευτικά και οι ίδιοι με τους γραφικούς ηγέτες τους.
Γιατί ο πατριωτισμός πάνω από όλα προϋποθέτει έναν υγιή εθνικό δυναμισμό. Πατριωτισμός σημαίνει να ξεπερνάς τα σύνορα σου και να ηγείσαι, να είσαι το παράδειγμα σε μια ταραγμένη περιοχή της Ευρώπης. Σημαίνει να αυξάνεις την ισχύ σου κι όχι διαρκώς να αμύνεσαι, σημαίνει να μεγαλώνεις τη σφαίρα της επιρροής σου κι όχι να καταντάς να γυρεύεις του δικούς σου πολίτες στα βενζινάδικα της Γευγελής. Σημαίνει να βλέπεις στο έδαφος της Π.Γ.Δ.Μ μια μεγάλη ευκαιρία κι όχι ένα μεγάλο πρόβλημα.
H συνέχεια στην Athens Voice.
