Αξιολογώ ιδιαίτερα θετικά τη σημερινή συμμετοχή του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκδηλώσεις για την 76η επέτειο της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου και εκτιμώ ότι η ομιλία του περιέχει ορισμένα σημαντικά μηνύματα (και) για αρκετά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Παραθέτω ένα από τα πιο σημαντικά αποσπάσματα:
Η παγίδα του εμφυλίου, τα σκληρά χρόνια που ακολούθησαν, ο ξένος παράγοντας, αλλά και οι διχαστικές λογικές του πολιτικού κόσμου στέρησαν από τον τόπο την ομαλότητα. Καθυστέρησε πολύ η ορθολογική ανάπτυξη. Και πλήγωσαν τους Έλληνες, κόβοντας στα δύο τη ζωή δύο γενιών. Δυστυχώς, έπρεπε να φτάσουμε μέχρι το 1974 και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για να νομιμοποιηθεί το ΚΚΕ. Έπρεπε να φτάσουμε στο 1982 και στον Ανδρέα Παπανδρέου για να αναγνωριστεί η Εθνική Αντίσταση. Έπρεπε να φτάσουμε στο 1989 και στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για να αρθούν οι συνέπειες του Εμφυλίου Πολέμου.Η μετριοπαθής αφήγηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τα χρόνια του Εμφυλίου έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αναθεωρητική διάθεση διαφόρων ακροδεξιών μηχανισμών που επιχειρούν να ταυτιστούν μαζί του -κι ως εκ τούτου είναι φοβερά χρήσιμο ότι κατατέθηκε δημόσια. Η δαιμονοποίηση της Αριστεράς ως το απόλυτο κακό, με αναφορές στον Στάλιν και τον Μαδούρο, δεν έχει τίποτα να προσφέρει σε ένα κόμμα που θεωρητικά απευθύνεται στον μεσαίο χώρο.
Ήταν λάθος που χρειάστηκε τόσος καιρός για να ακουστεί ο Ζέρβας που αν και ήταν αρχηγός της επιχείρησης στο Γοργοπόταμο πρότεινε για συν-αρχηγό τον Άρη. Ήταν λάθος που χρειάστηκαν τόσα χρόνια για να ταξιδέψει το μήνυμα του κοινού τους χορού, στη Βίνιανη, λίγες μέρες πριν από την επιχείρηση. Και είναι μεγαλύτερο λάθος ακόμα κάποιοι και σήμερα να ποντάρουν στον διχασμό. Η μάχη του Γοργοποτάμου μέσα σε 6 ώρες σηματοδότησε ένα ξεκάθαρο πολύτιμο συμπέρασμα: Ότι μόνο ενωμένοι και με τις σωστές επιλογές νικάμε και προχωράμε μπροστά.
Ελπίζω να πάρουν το μήνυμα αυτοί που πρέπει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Ελπίζω επίσης να είναι και μια ένδειξη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει συνειδητοποιήσει πια ότι το να είναι «μετριοπαθής φλώρος» είναι πλεονέκτημα σε αυτούς τους παλαβούς καιρούς που ζούμε -κι όχι μειονέκτημα όπως διάφοροι ειδήμονες του λένε.
