Υπόκλιση στο αξιοπρεπές «ντρέπομαι» της καθαρίστριας

23.11.18


Σχεδόν δέκα χρόνια μετά το πρώτο Μνημόνιο, στη χώρα αυτή ακούστηκε το πρώτο «ντρέπομαι» για κάτι. Όχι από κάποιον διεφθαρμένο πολιτικό ή από κάποιον επίορκο δημόσιο λειτουργό. Αλλά από μια γυναίκα που ούτε στιγμή δεν αρνήθηκε ότι πράγματι παραβίασε το νόμο.

Σύμφωνα με τοπική εφημερίδα της Μαγνησίας, από τις φυλακές της Θήβας όπου εκτίεται την ποινή της, η καθαρίστρια που καταδικάστησε σε 10 χρόνια κάθειρξη λόγω πλαστογραφημένου απολυτηρίου Δημοτικού δήλωσε τα εξής:
«Ντρέπομαι. Ντρέπομαι πολύ απέναντι στους συναδέλφους μου, που εργαζόμουν τόσα χρόνια μαζί τους και τώρα ξέρουν, όπως και όλοι, ότι δεν είχα το απολυτήριο του Δημοτικού. Δεν θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι θα φύγουν τα παιδιά μου από κοντά μου. Ότι θα μεγάλωναν τα αγγελούδια μου σε ένα ίδρυμα, όπως εγώ. Ετρεμε η ψυχή μου να μην μπορώ να τα ταΐσω και να μου φύγουν».
Ούτε «δεν ήξερα», ούτε «δεν το πρόσεξα», ούτε «παραπλανήθηκα». Μια λαμπρή εξαίρεση στο νεοελληνικό κανόνα της λαμογιάς, της υποκρισίας και της δειλίας. Αληθινό δέος μπροστά στην αξιοπρέπεια αυτής της γυναίκας.