Ο βασικός άξονας του "επιστημονικού" συμποσίου ήταν η ομιλία του Κωσταντίνου Μητσοτάκη η οποία προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων .
Η ομιλία ήταν αρκετά μεγάλη σε έκταση γι ' αυτό και θα σχολιάσουμε τα κυριότερα σημεία της .
Όσοι θέλουν μπορούν να την διαβάσουν ολόκληρη εδώ.
Ας ξεκινήσουμε :
- Κ.Μ : "...Πεποίθησή μου είναι, ύστερα από περισσότερα από 40 χρόνια, περίοδο που καλύπτει μιάμιση ανθρώπινη γενιά, ότι μπορούμε και πρέπει πια να μιλήσουμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα και να καταγράψουμε πρωτίστως τα πραγματικά ιστορικά περιστατικά. Γιατί στα χρόνια που μεσολάβησαν σίγουρα καλλιεργήθηκαν μύθοι και διαστρεβλώθηκαν ή αποσιωπήθηκαν καθοριστικά γεγονότα της εποχής..."
Σχόλιο : Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση . Τα χρόνια που έχουν περάσει δεν βοηθούν μόνο στη ψύχραιμη απότίμηση των πραγμάτων . Βοηθούν τον τέως πρωθυπουργό να εκφράσει τις απόψεις του χωρίς να βρίσκεται εν ζωή κάποιος από τους βασικούς πρωταγωνιστές της περιόδου εκείνης όπως ο Γεώργιος και ο Ανδρέας Παπανδρέου . Θα ήταν το ίδιο λαλίστατος ο επίτιμος ;
Χωρίς να χρησιμοποιήσει τη λέξη Αποστασία, στην εισαγωγική του ομιλία «αθώωσε» πολιτικά τον εαυτό του, επιρρίπτοντας ευθύνες σε άλλα σημαίνοντα πρόσωπα της εποχής και κυρίως στους Γεώργιο και Ανδρέα Παπανδρέου. Ειδικά για τον τελευταίο, που ήταν και ο βασικός του πολιτικός αντίπαλος επί δεκαετίες, εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός, θεωρώντας ουσιαστικά ότι για την κρίση έφταιγε εκείνος.
- Κ.Μ : "...Ο ίδιος ο Γεώργιος Παπανδρέου μου εξομολογήθηκε και εμένα άλλωστε, όταν βρεθήκαμε και οι δύο κρατούμενοι στο κέντρο των τεθωρακισμένων αμέσως μετά το ξέσπασμα της δικτατορίας, ότι "ο Ανδρέας τα έκανε όλα"». Σύμφωνα με την εκδοχή του, ο Γέρος της Δημοκρατίας του είπε: «Μου εζήτησε ο βασιλεύς να τον διαγράψω και θα τον διέγραφα.."
Σχόλιο : Δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να σχολιάσουμε . Αναπαράγουμε μόνο ένα απόσπασμα από το βιβλίου του Ανδρέα Παπανδρέου " Η δημοκρατία στο απόσπασμα " :
Καθόταν σε μια καρέκλα κοντά στο παράθυρο . Οι πρώτες ακτίνες του αττικού ηλίου τον φώτιζαν από πίσω . Κρατούσε το κεφάλι του με το ένα του χέρι . Ένας μεγάλος άνθρωπος , που είχε φυλακιστεί και εξοριστεί αμέτρητες φορές , ήταν μαζί μου , αιχμάλωτος για μια φορά ακόμα . Δίπλα του στεκόταν , κουβεντιάζοντας μαζί του , ο υπ ' αριθμόν ένα εχθρός του και εχθρός μου , ο ψηλός , ο αδίστακτος Κρητικός που είχε υφάνει τους μίτους της καταστροφής μας , ο Κώστας Μητσοτάκης .
- Κ.Μ : Προσωπικά την σύγκρουση εκείνη ούτε την ήθελα, ούτε την σχεδίασα, ούτε είχα να αποκομίσω όφελος. Ήμουν πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση Παπανδρέου και έγινα πανίσχυρος υπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Στεφανόπουλου. Σε οποιαδήποτε ομαλή εξέλιξη είχα, σε κάθε περίπτωση, τις καλύτερες πολιτικές προοπτικές. Ήμουν υπό φυσιολογικές συνθήκες ο βέβαιος σχεδόν διάδοχος του Γεωργίου Παπανδρέου. Ζημιώθηκα λοιπόν βαρύτατα από τα όσα συνέβησαν.
Σχόλιο : Εδώ ο Μητσοτάκης έχει δίκιο . Αλλά παρουσιάζει μόνο ένα μέρος της αλήθειας . Την εποχή εκείνη "οι φυσιολογικές συνθήκες" είχαν ανατραπεί . Η κυριαρχία του Κρητικού στην κούρσα της διαδοχής πλέον είχε διασαλευτεί . Η εμφάνιση του Ανδρέα Παπανδρέου είχε προκαλέσει αντροπή του σκηνικού . Ο Μητσοτάκης έβλεπε ότι πλέον έχανε το παιχνίδι καθώς πολλοί βουλευτές της Ένωσης Κέντρου είχαν στραφεί προς τον Ανδρέα . Αυτή εξάλλου ήταν η βασική αιτία της Αποστασίας....
Σε λίγο η συνέχεια...
.jpg)
