Αμηχανία...

7.10.09

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι από εσάς παρακολούθησαν τη χθεσινή αλλαγή φρουράς στο Μέγαρο Μαξίμου με τον Κώστα Καραμανλή να αποχωρεί και τον Γιώργο Παπανδρέου να παίρνει θέση στην πρωθυπουργική έδρα.

Βλέποντας τον Καραμανλή , δεν σας κρύβω ότι στεναχωρήθηκα λιγάκι . Ίσως να με επηρέασε και η περιπέτεια της υγείας της μητέρας του.

Δεν πιστεύω ότι ο Καραμανλής είχε κακές προθέσεις και ειλικρινά πιστεύω ότι ο ίδιος ήταν σε γενικές γραμμές ηθικός . Το πρόβλημα του ήταν ότι δεν έκανε για πρωθυπουργός . Σκεφθείτε μόνο ότι είναι ο πρώτος πρωθυπουργός που ανέλαβε το ανώτατο αξίωμα χωρίς καν να έχει λάβει ποτέ μια υπουργική θέση ! Ήταν ένας πραγματικά κακός διαχειριστής της εξουσίας.

Ο λαός τον έδιωξε κακήν κακώς . Οι 10 μονάδες διέλυσαν τον μύθο του , έναν μύθο που συστηματικά...

...καλλιεργούσε τα τελευταία χρόνια με όλα εκείνα τα γραφήματα περί καταλληλότητας κτλ . Η τιμωρία που έκρυβε μέσα της η κάλπη , ήταν η μεγαλύτερη που το εκλογικό σώμα εξασφάλισε ποτέ για τη Νέα Δημοκρατία.

Η σκηνή της παράδοσης ήταν μια από τις πιο αμήχανες στιγμές στην πολιτική σταδιοδρομία των δυο ανδρών . Ο Παπανδρέου κατέβηκε τα σκαλιά , χαιρέτησε τον Καραμανλή και περίμενε να φύγει το αυτοκίνητο . Το 2004 ο Καραμανλής δεν κατέβηκε . Χαιρέτησε τον Κώστα Σημίτη από ψηλά. Αλλάζουν οι εποχές...

Παραπολιτικός

Υ.Γ Κανείς δεν απορεί που το ΒΗΜΑ έκανε στροφή 180 μοιρών και υποστηρίζει με πάθος τον Παπανδρέου . Οι φράσεις όμως του τύπου " Στο καλό κύριε Καραμανλή " δεν έχουν να προσθέσουν κάτι στην αξιοπιστία του . Πόσο άλλο θα ξεφτιλιστούν στον ΔΟΛ ;

Κοινοποιήστε το στο Facebook