Tης Λώρης Κέζα , από το ΒΗΜΑO προηγούμενος, δηλαδή, τι ήταν ο «Γλυκίδης»; Ο κ. Γιάννης Ραγκούσης εξελέγη πανηγυρικά Γραμματέας του ΠαΣοΚ παρά το γεγονός ότι ήταν, τότε, εξίσου άγνωστος με τον κ. Σωκράτη Ξυνίδη που τον διαδέχτηκε με εκλογή τσίμα τσίμα. Ειπώθηκε ότι δεν ψηφίστηκε επειδή ήταν άσημος. Εκεί απέδωσε και ο ίδιος το μικρό ποσοστό. Είπε: «Εγώ δεν ήμουν μέλος του Εθνικού Συμβουλίου μέχρι τώρα και εξελέγην βουλευτής λιγότερο από έναν μήνα πριν. Αρα είχα πρόβλημα αναγνωρισιμότητας». Αυτά δεν ευσταθούν. Αυτό που άλλαξε είναι η αναδιανομή εξουσίας. Οταν ψήφιζαν Ραγκούση ήθελαν να διώξουν τη Δεξιά και να ξανακυβερνήσουν. Ηθελαν το καινούργιο ΠαΣοΚ, το μοδάτο, το εναλλακτικό- αυτό που θα ξανακαθόταν στα κυβερνητικά στασίδια. Απώτερη επιδίωξη για πολλούς κομματάρχες ήταν η προσωπική αποκατάσταση. Οι τελευταίες εξελίξεις, με την υπογράμμιση της αξιοκρατίας, απογοήτευσαν αυτούς που έχασαν τις προοπτικές και τη δυνητική βολή. Οταν το ΠαΣοΚ έδινε υπόσχεση να διαχωρίσει το κράτος από τους κομματικούς μηχανισμούς νόμιζαν ότι πρόκειται για ένα τρικ. Το νέο ΠαΣοΚ στηρίζεται εν πολλοίς στα σπουδαγμένα στελέχη, όχι στους αφισοκολλητές. Ο κ. Σ. Ξυνίδης πατάει με το ένα πόδι στο παλιό ΠαΣοΚ και με το άλλο στο μοντέρνο, στο φιστικί. Οργανώθηκε από παιδάκι, από τα μαθητικά χρόνια, κατόπιν ανέλαβε τη Σπουδάζουσα της Κομοτηνής. Πήρε το πτυχίο του και άρχισε να δικηγορεί στη γενέτειρα, την Ξάνθη, σε οικογενειακό γραφείο (με τον πατέρα, τον αδελφό, αργότερα με τη σύζυγο). Πήρε κομματικά αξιώματα στην πόλη, στον νομό. Συνάντησε τον κ. Παπανδρέου και άρχισαν τα ιμέιλ. Η θέση στο Επικρατείας το 2007 ήταν όντως «τιμητική» και η πρόσφατη εκλογή του στο Κοινοβούλιο ακόμη πιο τιμητική. Ο κ. Ξυνίδης δεν ξεχώρισε στην...
...τοπική κοινωνία χάρη σε κάποιο μηχανισμό, ούτε κληρονόμησε υποστηρικτές. Ανέβηκε ένα ένα τα σκαλοπάτια, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των συντοπιτών του. Στα κεντρικά αλλάζει το πράγμα.
Ο κ. Σωκράτης Ξυνίδης δεν ηττήθηκε. Μέσω αυτού εστάλη μήνυμα στον πρόεδρο του ΠαΣοΚ. Κάποιοι κρατάνε αντίσταση. Δεν μοιάζει να έχουν ιδεολογικό το πρόβλημα, δηλαδή να εξανίστανται ως «εκσυγχρονιστές». Δεν πρόκειται για ομάδα γκρο μπετόν υπέρ του κ. Ευ. Βενιζέλου: οι υποστηρικτές του υπουργού Αμυνας απορροφούνται συν τω χρόνω από το «όλον ΠαΣοΚ». Αυτό που βγαίνει παραέξω είναι μια οιμωγή: «Εμάς γιατί μας παραπετάτε;». Ατομα που έχουν αγγίξει τον αρχηγό, που μπήκανε μαζί του στο ασανσέρ, που γνώριζαν τον Αντρέα, που μέθυσαν με την Αλλαγή το ΄81, που έχασαν τον ύπνο τους το ΄89 πώς σήμερα θα σταθούν παράμερα επειδή έρχονται οι ξύπνιοι με τα πλούσια βιογραφικά, με τις καλές σπουδές και την επιτυχία στον ιδιωτικό τομέα; Οι κομματόκυνες δεν αντιλαμβάνονται τη νέα φιλοσοφία: ότι μπορεί να επιλεγεί ως Γραμματέας κάποιος που δεν ξέρει πόσα άτομα αριθμεί το Εθνικό Συμβούλιο, που δεν έχει πληρώσει ποτέ συνδρομή και που αγνοεί το ζώδιο της Αντας. Ανάλογη απογοήτευση θα δούμε σε όλα τα επίπεδα. Κάποιοι είχαν ποντάρει στα 500 ευρώ των σταζ. Να φύγουν οι προηγούμενοι, να πάρουν σειρά. Αντ΄ αυτού μαθαίνουν ότι το ΑΣΕΠ θα γίνει αδιάβλητο και δεν έχουν λαμβάνειν.
O κ. Ξυνίδης δεν χρεώνεται κάποια ξινίλα για την οποία τιμωρήθηκε ο ίδιος. Η άρνηση με την οποία ήλθε αντιμέτωπος έχει να κάνει με τις νέες αντιλήψεις. Σημασία (για τον ίδιο) έχει ότι μπήκε στη στενή ομάδα των αντιεξουσιαστών της εξουσίας. Αν συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, ο Γραμματέας θα χρεωθεί μέρος της ιστορικής μεταρρύθμισης. Αν όλα γίνουν κατά τα υπεσχημένα, σε λίγο θα ζούμε σε κράτος Δικαίου. Το ερώτημα είναι αν πρέπει να απελαθεί από τη χώρα το ήμισυ του πληθυσμού που θα προσκυνούσε ευχαρίστως έναν βουλευτή για να μπει στο Δημόσιο, που θα έκανε ρεβεράντζες για να πάρει μια θέση και βλέπει την πολιτική ως ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα. Δεν είναι το βαθύ ΠαΣοΚ που στραβοκοιτάζει τον κ. Ξυνίδη, είναι η παλαιομοδίτικη, βαθιά Ελλάδα.
Κοινοποιήστε το στο Facebook
