Από τον apos
Η συμμαχία που διαμορφώνεται για την αρχηγία της ΝΔ μου θυμίζει εκείνα τα μαθητικά τα χρόνια. Από τη μία έχεις την Ντόρα: άριστη και επιμελής μαθήτρια, χωρίς καμία απουσία από τη γαλάζια τάξη.
Από την άλλη το αγοροδίδυμο Αντώνη-Δημήτρη: οι ωραίοι της τάξης, οι οποίοι όμως παλαιότερα έμειναν από απουσίες, αφού αναζήτησαν την τύχη τους σε ιδιωτικά κολέγια. Όμως, το δίπλωμα που πήραν έφαγε απόρριψη από το ΔΙΚΑΤΣΑ και αναγκάστηκαν να ξαναγυρίσουν. Θα περίμενες με κατεβασμένα μούτρα, πλην όμως. Και κάπου εκεί στις πίσω σειρές της τάξης, ο γνωστός φασαριόζος-ολίγον αδικημένος μαθητής Πανίκας, που όμως λέει και καμιά σωστή κουβέντα.
Βγάζει μάτι ότι όλη αυτή η ιστορία με τη «βάση» έγινε για να μην πάρει το «αριστείον προόδου» η καλή μαθήτρια Ντόρα. Ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος με τη «βάση». Δεν καταλαβαίνω τι κακό έχει να βγαίνει ένας αρχηγός από Συνέδριο. Ο Μπράουν από πού βγήκε; Ο Μπλερ; Η Μέρκελ; Φτιάξε ένα συνέδριο της προκοπής -με σωστή διαδικασία, όχι καφενείο- και τελείωνε.
Και πόσοι περιμένεις να έρθουν Κυριακάτικα και με ντέρμπι Ολυμπιακού-ΠΑΟ να ψηφίσουν; Ακόμα και αν λάβεις υπόψη ότι το πρωτάθλημα κρίθηκε για φέτος. Και έχεις βάλει και τους άλλους να κάνουν γκάλοπ, χωρίς να ξέρουν τι και ποιον ψάχνουν...
Φοβερό όμως το επίπεδο του πολιτικού λόγου. Περιττό να σου πω ότι για τα αίτια της ήττας κανείς δεν έχει μιλήσει. Μόνο ο Πανίκας και αυτός με δυνατή φωνή (επειδή είναι στα πίσω θρανία) από αυτή που σε κάνει να κλείνεις τα αφτιά σου.
Ακου τώρα λογική: να πάμε να βρούμε αυτούς που δεν μας ψήφισαν. Και τι θα τους πεις, βρε μανίτσα μου; Για να μην κάνεις τον κόπο, έλα να σου πω εγώ γιατί δεν σε ψήφισαν: διότι επί 5,5 χρόνια περιέγραφες τα προβλήματα χωρίς να τα λύνεις. Και ο οπαδός σου άνθρωπος είναι και έχει προβλήματα. Επίσης, τον εξαπάτησες ότι διόρισες το παιδί του στο Δημόσιο, ενώ απλά το έβαλες με πρόγραμμα Stage. Σε μια παράλληλη εξέλιξη, του έκαιγες και τη μισή Ελλάδα. Ασε που του πέταξες και στα μούτρα κάτι απίθανους τύπους, που γίνονταν όλο και πιο πλούσιοι. Γαλάζιους τύπους, ξέρεις εσύ. Σε κάλυψα;
Όχι ότι τα περί «κοινωνικού φιλελευθερισμού» είναι πιο σοβαρά. Πού πας και τα λες; Στην ελληνική κοινωνία, η οποία σινφάρει κρατισμό από το πρωί μέχρι το βράδυ; Το Δημόσιο να κάνει αυτό, το Δημόσιο να κάνει εκείνο, το «Δημόσιο Συμφέρον», ο «Δημόσιος Χαρακτήρας» μπλα μπλα μπλα. Ακόμα και μέρος του ιδιωτικού τομέα από το Δημόσιο περιμένει να ζήσει. Πόσο ζηλεύω άλλες χώρες που δεν λένε ποτέ Δημόσιο, αλλά taxpayer! Εδώ το ξεχνάμε (ή κάνουμε ότι το ξεχνάμε) ώστε να μπορούμε μετά να γκρινιάζουμε με την ησυχία μας για τη νέα «φορολογική καταιγίδα». Ασε που ο Φιλελευθερισμός έχει ιδέες, τις οποίες εμείς εδώ νομίζουμε ότι είναι «αριστερές».
Με νοιάζει τώρα εμένα ποιος θα βγει αρχηγός και κοντεύω να γίνω πιο Ανδριανόπουλος και από τον Ανδριανόπουλο;
Απλά, ας μην κοροϊδεύουν τον φουκαρά τον ψηφοφόρο τους ότι θέλουν τη γνώμη του και άλλα τέτοια. Θες να φέρεις κόσμο κοντά σου; Πούλα μέχρι και το νεοκλασσικό της Ρηγίλλης (ή κάντο Starbucks που με βολεύει) και βγες και πες τη φράση του ομοϊδεάτη σου, Churchill: Μάγκες, σας υπόσχομαι αίμα, ιδρώτα, δάκρυα, κόπο αλλά και νίκη.
Εδώ σε θέλω μάστορα....
