Ο Δεκέμβρης του 2008 ήταν το πρώτο σημαντικό γεγονός που η Παραπολιτική κλήθηκε να καλύψει και να περιγράψει , 10 μήνες μετά την εμφάνιση της στο Διαδίκτυο.Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου το θυμάμαι ακόμα αρκετά ζωντανά και πως να το ξεχάσει κανείς...
Ήταν Σάββατο βράδυ και χάζευα στο Ίντερνετ όταν είδα στη Zougla.gr μια μικρή είδηση που μιλούσα για συμπλοκές αστυνομικών και αντιεξουσιαστών στα Εξάρχεια και για τον θάνατο ενός αντιεξουσιαστή από πυρά αστυνομικού.
Η είδηση δεν έπαιζε καν πρώτο θέμα . Ήταν στριμωγμένη ανάμεσα σε πολλές άλλες ειδήσεις της τελευταίας στιγμής . Κάνοντας zapping στα κανάλια , δεν παρατήρησα κάτι σημαντικό . Λίγο αργότερα , το Alter με ένα έκτακτο δελτίο κινείται στο ίδιο πνεύμα της Zougla.gr . Κανείς δεν ήξερε τι ακριβώς είχε συμβεί .
Το ραδιόφωνο ήταν εξίσου σιωπηλό . Μόνο ο σταθμός "Στο Κόκκινο" κατάλαβε τη σοβαρότητα του θέματος κι άρχισε να βγάζει αναγνώστες στο αέρα που ήταν μπροστά την ώρα της "συμπλοκής" . Θυμάμαι μια νεαρή κοπέλα να φωνάζει ότι ο νεκρός δεν ήταν αντιεξουσιαστής . Ήταν ένα μικρό παιδί που δεν είχε καμία ανάμιξη στο περιστατικό...
Θολώνω . Τσαντίζομαι . Η πρώτη αυθόρμητη αντίδραση είναι ότι δεν πάει άλλο ! Πρέπει να σταματήσει αυτή η κατάσταση με την Αστυνομία ! Είχαμε ήδη ζήσει την ζαρντινιέρα , είχαμε ήδη παρακολουθήσει άναυδοι την κράτηση ενός παιδιού που απλά φορούσε πράσινα παπούτσια , είχαμε ήδη ακούσει τον...
...πρωθυπουργό να μιλάει για ραντεβού με τους "ταραξίες" στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια ! Και τώρα σκοτώνουν ένα παιδί...
Τα όσα ακολούθησαν είναι λίγο-πολύ γνωστά . Εκείνη τη νύχτα , βγήκαν στους δρόμους κυρίως τα μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου . Μονάχα λίγοι πολίτες ακολούθησαν . Μην ξεχνάτε ότι τις πρώτες ώρες η ενημέρωση ήταν ελλιπής και η κυβέρνηση προσπαθούσε να υποβαθμίσει το γεγονός...
Ξημερώνοντας Κυριακή , η οργή είχε μπει πλέον σε κάθε ελληνικό σπίτι . Κανείς δεν μπορούσε να δεχθεί ότι σε ένα ήσυχο Σαββατόβραδο ένας ηλίθιος αστυνομικός έβαλε τέρμα στη ζωή ενός 15χρονου παιδιού που του πέταξε ένα μπουκάλι με νερό . Κανείς δεν περίμενε ότι η απάντηση του κράτους στο νερό θα ήταν σφαίρες.
Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους χωρίς σαφή αιτήματα , χωρίς πολιτικά μηνύματα . Βγαίνει στους δρόμους γιατί τον πνίγει το άδικο . Γιατί στο πρόσωπο του Αλέξανδρου βλέπει τον γιό του , τον αδελφό του , τον συμμαθητή του...
Η μαζικότητα των διαδηλώσεων και το πάθος των διαδηλωτών με έκαναν να πιστεύω ότι κάτι γίνεται . Πίστεψα κι εγώ αφελώς ότι ίσως αυτή είναι η ώρα για τα περίφημα "Πολυτεχνεία" της γενιάς μας . Βλέπετε όλη αυτή η επαναστατική ρητορεία της κινηματικής Αριστεράς δεν με είχε αφήσει ανεπηρέαστο...
Κάπου όμως η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο . Άρχισα να ακούω υπερβολές και βλακείες . Άκουσα τον Αλαβάνο να βάζει τον Γρηγορόπουλο δίπλα στον Πέτρουλα και τον Λαμπράκη . Είδα "επαναστάτες" να καίνε τα πάντα . Περπάτησα στη Σόλωνος και είδα μέχρι και ένα φαρμακείο βομβαρδισμένο από πέτρες ! Είδα μαγαζιά να παραδίνονται στο έλεος των πλιατσικολόγων , είδα αναρχικούς στη Σίνα να σπάνε ένα κατάστημα με στρώματα για να φτιάξουν οδοφράγματα !
Αν η γενιά μας ξέρει να κάνει τέτοιου είδους "εξεγέρσεις" , τότε λυπάμαι . Δεν θέλω .
Εξακολουθούσα όμως να πιστεύω τότε ότι η μαζικότητα του κινήματος θα απομονώσει τους μπαχαλάκηδες , θα επιδιώξει να περάσει κάποιο μήνυμα , θα δημιουργήσει κάτι νέο , κάτι διαφορετικό . Έτσι , είδα με μεγάλη συμπάθεια την παρέμβαση στο δελτίο της ΝΕΤ , θεώρησα έξυπνη την ανάρτηση πανό στον βράχο της Ακρόπολης . Μου άρεσε κάθε ειρηνική αντίδραση στο άδικο...
Οι μέρες πέρασαν και κανείς δεν έκατσε να συζητήσει σοβαρά για τον Δεκέμβρη . Γιατί ; Γιατί ο Δεκέμβρης υπονομεύτηκε εκ των έσω . Γιατί για τον μέσο Έλληνα το άδικο της δολοφονίας ενός 15χρονου παιδιού είναι ίδιο με το άδικο της καταστροφής εκατοντάδων επιχειρήσεων . Και μην ακούσω βλακείες για βιτρίνες που συγκρίνονται με ζωές κτλ .
Ο Δεκέμβρης γρήγορα ξεχάστηκε . Και ξεχάστηκε γιατί η κοινωνία αποφάσισε αυθόρμητα ότι δεν θέλει πια να θυμάται τα όσα έγιναν γιατί την πληγώνουν . Η "εξέγερση" του Δεκέμβρη αποδείχθηκε κενή περιεχομένου .
Δεν ανέτρεψε . Δεν δημιούργησε . Δεν βοήθησε την κοινωνία . Μονάχα την τρόμαξε . Μονάχα την φόβισε . Αυτό μας έμεινε από τον περασμένο Δεκέμβρη . Ο φόβος .
Ο φόβος ότι κάπου εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να απαντήσουν με πολλαπλάσια λάθη σε ενδεχόμενο λάθος του κράτους . Ο φόβος ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα καταλύσουν πολύ πιο βίαια την Δημοκρατία από όσο την κατέλυσε η άδικη δολοφονία ενός μαθητή.
Τι συνέβη λοιπόν πέρυσι τον Δεκέμβρη ;
Για μένα , οι μέρες του Δεκέμβρη ήταν μια πολύ μεγάλη διαμαρτυρία απέναντι στην άδικη δολοφονία ενός παιδιού χωρίς απολύτως καμία πολιτική προέκταση . Ήταν μια οργισμένη αντίδραση απέναντι στα εξοργιστικά λάθη ενός κράτους που είχε ήδη αποδειχθεί αρκετές φορές αναποτελεσματικό
Δεν θεωρώ ότι ο Δεκέμβρης ήταν εξέγερση . Δεν θεωρώ ότι ήταν ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός . Οι εξεγέρσεις έχουν συνθήματα , στόχους και - κυρίως - αποτελέσματα . Κι αν δεχθούμε ότι ο Δεκέμβρης είχε κάποια αποτελέσματα , αυτά ήταν μάλλον αντίθετα στα πιστεύω αυτών που επιχείρησαν να τον εκμεταλλευτούν πολιτικά.
Ο Δεκέμβρης απομόνωσε πολιτικά την Αριστερά και συγκεκριμένα τον ΣΥΡΙΖΑ . Έδειξε ότι κάποιοι ονειρεύονται απλά επαναστάσεις για να γραφτούν στην Ιστορία . Φοβάμαι ότι ο Δεκέμβρης γαλούχησε μια γενιά φίλων της Αριστεράς με τελείως διαστρεβλωμένα κίνητρα και ιδανικά .
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Δεκέμβρης δεν ταρακούνησε το πολιτικό σύστημα . Ο δικομματισμός δεν έχασε ούτε μια ψήφο , οι βολεμένοι πολίτες που με πάθος κατήγγειλαν οι διαδηλωτές παραμένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους και μάλιστα γεμάτοι επιχειρήματα γι' αυτήν τους την επιλογή.
Προσωπικά , η γενιά του Δεκέμβρη με απογοήτευσε . Αρχίζω να φοβάμαι ότι η γενιά της αφθονίας παράγει άφθονη μετριότητα . Φοβάμαι ότι είμαστε η γενιά της ευκολίας . Γι' αυτό και παράγουμε εύκολες "εξεγέρσεις"...
Είναι πολύ εύκολο να βγαίνεις κάθε τόσο στο δρόμο σε μια αδιέξοδη πορεία . Είναι ακόμα πιο εύκολο να σπάσεις κάτω από την κουκούλα και μέσα από την μάζα μια τράπεζα .
Το δύσκολο είναι να τα βάλεις πραγματικά με το σύστημα .
Παραπολιτικός
Κοινοποιήστε το στο Facebook
