
Ο γνωστός επαναστάτης Τσε Γκεβάρα δήλωνε το 1959 στο ραδιόφωνο της Αργεντινής (αναδημοσίευση από το Wikipedia): «Τα συμφέροντα του ΔΝΤ εκπροσωπούν τα μεγάλα διεθνή συμφέροντα τα οποία φαίνεται να έχουν εδραιωθεί και επικεντρωθεί στη Γουόλ Στριτ». Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα ο νεοκεϊνσιανός, και όχι μαρξιστής, Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς χαρακτήριζε «φονταμενταλιστικές» τις πολιτικές που προωθούσε ο διεθνής οργανισμός.
Σκοπός του ΔΝΤ δεν είναι να βοηθήσει, έστω μέσω σκληρής λιτότητας, να ορθοποδήσει μια χώρα (και πώς άλλωστε;), αλλά να παράσχει στη χώρα που αντιμετωπίζει προβλήματα πληρωμών τα λεφτά να ξεχρεώσει τους πιστωτές της, καταδικάζοντάς τη στην ανέχεια και τη φτώχεια μέχρι νεωτέρας.