Ποιος ακούει τον Βαγγέλη;

4.10.11

Ο υπουργός Οικονομικών μιας χώρας πρέπει να μιλάει λίγο, οφείλει να δείχνει στα ΜΜΕ ότι δεν τα χρειάζετε. Κάθε του (σπάνια) δημόσια εμφάνιση οφείλει να βγάζει ειδήσεις, να την αναμένουν οι πολίτες με ενδιαφέρον.

Ως γνήσιο τέκνο της Μεταπολίτευσης, ο Βαγγέλης μιλάει πολύ, λέει πολλά αλλά δεν βγάζει καμία είδηση, λες και ο ίδιος προσπαθεί να μας δείξει ότι δεν συμμετέχει και πολύ στη λήψη των αποφάσεων.

Κανείς δεν περιμένει να τον ακούσει, όλοι πια έχουν τη σιγουριά ότι θα είναι σχεδόν απίθανο να βρεθεί λίγη ουσία στην ακατάσχετη φλυαρία του. Οι γηραιότεροι μάλιστα που πρόλαβαν τη Μάρθα Βούρτση και τον Βασίλη Καϊλα αρνούνται να...


...παρακολουθήσουν το κοινοβουλευτικό κακέκτυπο τους.

Θα ήταν μια ακόμα θλιβερή περίπτωση Έλληνα υπουργού αν δεν βρισκόμασταν στην άκρη του γκρεμού. Θα ήταν ήδη στο σπίτι του αν η υπουργοποίηση του δεν ήταν προϊόν ωμού εσωκομματικού εκβιασμού. Θα είμασταν όλοι λιγότερο αυστηροί αν τουλάχιστον η τρόικα είχε διαφορετική γνώμη από εμάς. Το δίδυμο Βενιζέλου-Οικόμου ίσως έσπαγε ταμεία στο Περοκέ αλλά εμείς τους ζητήσαμε να γεμίσουν τα ταμεία του Κράτους.

Η ανάγκη μεταφοράς τους από την εφεδρεία του πολιτικού προσωπικού στην κεντρική πολιτική σκηνή σηματοδότησε την εξάντληση των αποθεμάτων του πολιτικού προσωπικού σε φρέσκα και παραγωγικά πρόσωπα. Περιμένουμε να φύγουν για να σηματοδοτηθεί και το τέλος της Μεταπολίτευσης.