Χθες δημοσιέυσαμε την άποψη του αναγνώστη Αλέξανδρου Π. με τίτλο "Η χαμένη ευκαιρία της Κεντροαριστεράς" εδώ. Ο φίλος αναγνώστης Βασίλης Σ. μας έστειλε μια απάντηση στο εν λόγω άρθρο:
Η
Κεντροαριστερά, όπως και κάθε αντίστοιχος χαρακτηρισμός ενός πολιτικού
χώρου , είναι σίγουρα παρεξηγήσιμος από πολλούς. Η Κεντροαριστερά στη
χώρα μας ποτέ δεν μπόρεσε να βρει έναν αποκλειστικά "δικό" της φορέα ,
ποτέ δεν μπόρεσε να αποτινάξει από πάνω της τα κουσούρια της ραγιάδικης
και άλλοτε λαϊκίστικης νοοτροπίας μας , ποτέ δεν κατάφερε να διώξει από
πάνω της μεμονωμένα άτομα ή ομάδες ανθρώπων
που σαν βδέλλες την αποδυνάμωναν ιδεολογικά , προσφέροντας εκλογικά
ποσοστά στο ΠΑΣΟΚ.
Ένα
ΠΑΣΟΚ που με τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας και σκέψης που
επικρατεί σε όλο αυτό το απαρχαιωμένο σύστημα που έχουμε...
...συνηθίσει να
περιγράφουμε σαν "κομματικό μηχανισμό" , έθαβε κάθε μέρα σιγά σιγά το
όνειρο πολλών από εμάς για μια μεγάλη και υγιή Κεντροαριστερά. Είμαι
σίγουρος πως αυτή την Κεντροαριστερά είχε στο μυαλό
του και ο Γιώργος Παπανδρέου όταν ξεκινούσε το δύσκολο δρόμο του το
2004...
Η υγιής κεντροαριστερά θα έπρεπε να δίνει έμφαση σε κάποιες βασικές ιδέες όπως
1)το
συνεχές άνοιγμα και την εδραίωση της Ελλάδας στην Ευρώπη και τον
υπόλοιπο κόσμο σαν εμπορική , ναυτιλιακή ,
αγροτική,κτηνοτροφική,ενεργειακή
δύναμη ,
2)την αξιοκρατία και την απλοποίηση της λειτουργίας σε όλες τις δομές του κράτους ,
3)το σωστό ταίριασμα ενεργειακής και βιομηχανικής ανάπτυξης με την οικολογία ,
4) την προστασία με κάθε κόστος του τουρισμού και της ασφάλειας των επισκεπτών της χώρας μας,
5)την
αργή αλλά σταθερή ανάπτυξη
μιας σύγχρονης παιδείας και έρευνας ικανής να στηρίξει τα παραπάνω και
να λειτουργήσει σαν παραγωγός ανθρώπινου δυναμικού ικανού να "τρέξει" τα
προηγούμενα ζητήματα.
Στη
εποχή μας τα παραπάνω θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν σε μεγάλο βαθμό τις
βαρύγδουπες αλλά πολύ σημαντικές για το έθνος μας έννοιες της Λαϊκής
Κυριαρχίας , της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Κοινωνικής Απελευθέρωσης.
Στις
πιο αισιόδοξες σκέψεις μου , με τα σημερινά δεδομένα, αυτή η
Κεντροαριστερά δεν θα μπορούσε να ξεπεράσει ένα 20% σε μια εκλογική
αναμέτρηση καθώς αν όλα τα παραπάνω ίσχυαν θα έπρεπε να έχει
συγκρουστεί με κατεστημένα και ομάδες πληθυσμού που αποτελούσαν κατά
καιρούς δεξαμενές για το ΠΑΣΟΚ.
Όμως
έστω και με αυτό το 20% μια συμπαγής
κοινοβουλευτική ομάδα απαλλαγμένη από ταμπού και αγκυλώσεις θα μπορούσε
σαν κυβερνητικός εταίρος σε συνεργασία με άλλες προοδευτικά σκεπτόμενες
δυνάμεις θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα πολλές ιδέες που
παραμένουν ανεφάρμοστες.
Ουτοπικά
θα μου πείτε όλα αυτά.. Ίσως. Το θέμα είναι ότι το πολιτικό σκηνικό
είναι τόσο ρευστό που όλα αλλάζουν καθημερινά , άρα τίποτα δεν μπορεί να
αποκλειστεί. Καμία κρίση δεν άφησε
πίσω της μόνο χαλάσματα και "στείρα γη". Πάντα υπήρχε χώρος για να
"ανθίσουν" νέες ιδέες...
Το
ζήτημα για όλους εμάς , είναι να καταφέρουμε να εκμεταλλευτούμε την
ευκαιρία και να μην αφήσουμε τους πολλούς και ετερόκλητους καλοθελητές
να "πατήσουν" με το γνωστό μένος του αποθνήσκοντος καπιταλισμού αυτό το
άνθος... Μπορούμε;
.jpg)