
Στη μεταπολίτευση τα κόμματα μαζικοποιήθηκαν χωρίς να εκδημοκρατιστούν, χωρίς δηλαδή την άμβλυνση των πελατειακών και λαϊκιστικών χαρακτηριστικών τους. Αντίθετα, η μαζικοποίηση της κομματικής δομής οδήγησε...
...και στη μαζικοποίηση της διαφθοράς, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας. Οδήγησε σε ένα σύστημα όπου οι κομματικοί μηχανισμοί διεισδύουν σε όλους τους θεσμικούς χώρους καταργώντας τις ιδιαίτερες λογικές και αξίες τους.
Πρόκειται για ένα σύστημα που βάζει συστηματικά το κομματικό πάνω από το γενικό συμφέρον της χώρας. Ενα σύστημα που διαβρώνει την κοινωνία των πολιτών και εξουδετερώνει κάθε αντίσταση στην κομματική ασυδοσία.
Είναι ένα σύστημα, τέλος, που μοιάζει με μια ατμομηχανή χωρίς φρένα, ένα σύστημα που σε περίοδο βαθιάς κρίσης, όπως η σημερινή, είναι έτοιμο να εκτροχιαστεί. Βέβαια πολλοί βουλευτές, μετά τη βίαιη οργή των πολιτών εναντίον του πολιτικού κόσμου στο σύνολό του, υποστηρίζουν πως «δεν είμαστε όλοι ίδιοι». Αυτό είναι σωστό. Αλλά είναι εξίσου σωστό πως διεφθαρμένοι και μη διεφθαρμένοι, αμόρφωτοι και μορφωμένοι, ανίκανοι και ικανοί - όλο το πολιτικό προσωπικό είναι μέρος ενός συστήματος που ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να λειτουργεί με τρόπο που συνδυάζει τον λαϊκισμό με την αδιαφάνεια και τον φορμαλισμό.
Ο Νίκος Μουζέλης για τα πολιτικά κόμματα της εποχής μας εδώ.