Πεταλωτής: Η ΝΔ αναλώνεται σε καμπάνιες "σοβαρότητας και αποφασιστικότητας" κι όχι σε μεταρρυθμίσεις

9.2.13

Παραθέτω δήλωση του Γιώργου Πεταλωτή στην εφημερίδα "Πρώτο Θέμα" όπως την κοινοποίησε ο ίδιος στο Facebook:

Θεωρώ ότι η προχθεσινή συνάντηση, συνέχεια παλαιότερων συναντήσεων, αποτελεί θετικό σημείο έντονης έκφρασης της αγωνίας στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τη σημερινή και κυρίως μέλλουσα κατάσταση του ΠΑΣΟΚ και της χώρας. Οχτώ μήνες με κατηργημένες οργανώσεις και όργανα, αποξένωσης στελεχών και μελών και με πλήρη απουσία στίγματος, ιδεολογικού και πολιτικού, έστω και ενόψει του...



...συνεδρίου μας, ξεκινάει επιτέλους μία συζήτηση που θα έπρεπε να γίνεται σε άλλο χρόνο και μέσα στα θεσμικά όργανα. Με τη συντριπτική πλειοψηφία μας στο ρόλο του θεατή, ενώ αντίθετα λόγω των πρωτόγνωρων ασκούμενων πολιτικών, απαιτούσαν διευρυμένη νομιμοποίηση αλλά και στήριξη .

Το 2009 κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε μία πρωτοφανή κατάσταση. Ένα εκρηκτικό μείγμα χρέους και ελλείμματος και ένα κράτος διογκωμένο και αναποτελεσματικό. Ένα πολιτικό σύστημα παρωχημένο, κουρασμένο, συνηθισμένο σε άλλες καταστάσεις. Μια κοινωνία ανύποπτη τότε, απροετοίμαστη και ανενημέρωτη για την πραγματική κατάσταση της χώρας. Οι αποφάσεις που πήραμε ήταν σκληρές για όλους, προκλήθηκε κοινωνική αναταραχή, οργή και αγανάκτηση. Τότε όλοι ήταν αντίθετοι με τις πολιτικές αυτές, τις λοιδορούσαν, μας χλεύαζαν. Το πολιτικό σύστημα, μαθημένο σε μικροκομματικά παιχνίδια άλλης εποχής, συνέχιζε στο ίδιο μοτίβο να ψαρεύει σε θολά νερά. Ζάππεια, ισοδύναμα μέτρα, αόρατοι δανειστές-σωτήρες, προαιώνιοι εχθροί του έθνους, πλήθος θεωρίες συνωμοσιών επιστρατεύτηκαν, υποστηρίχτηκαν και συχνά ενισχύθηκαν στο βωμό της αποτυχίας της εθνικής προσπάθειας και κυρίως της οπισθοδρομικής αντίδρασης σε κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης και προόδου.

Το ΠΑΣΟΚ χάραξε και μέχρι ένα σημείο υποστήριξε μια πολιτική, σκληρή και σε πολλές περιπτώσεις άδικη, που σήμερα αποδεικνύεται πως ήταν όμως ο μοναδικός εναλλακτικός δρόμος στην ευρωπαϊκή απομόνωση της Ελλάδας και της τελικής χρεοκοπίας. Μιας χρεοκοπίας όχι μόνο οικονομικής αλλά και πολιτικής και ηθικής. Έγιναν λάθη, υπήρξαν καθυστερήσεις, υπήρξαν πιέσεις και λάθη από μία εμμονική συντηρητική Ευρώπη που εθελοτυφλούσε, σίγουρα χάθηκαν ευκαιρίες, πολλοί δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, άλλοι πολιτεύτηκαν εκ του ασφαλούς, σκέφτηκαν το πολιτικό κόστος και άλλοι αναλώθηκαν σε παραδοσιακά παιχνίδια εξουσίας.

Σήμερα, τα εναλλακτικά σχέδια που κατά καιρούς παρουσιάζονταν, τα μαγικά μείγματα πολιτικών έχουν πλέον καταρρεύσει. Δίνουν τη θέση τους στην συνέχιση του μόνου ρεαλιστικού δρόμου που οδηγεί στην έξοδο από την κρίση. Αυτόν των μεταρρυθμίσεων.

Μπορεί η ΝΔ να είναι ο φορέας αυτών των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων; Όχι. Ποτέ δεν το έκανε και ποτέ δεν θα το τολμήσει. Αναλώνεται σε επικοινωνιακές καμπάνιες "σοβαρότητας και αποφασιστικότητας" φλερτάροντας συγχρόνως με τα πλέον δεξιά ιδεολογικά "πιστεύω" της κοινωνίας. Πράξεις ουσιαστικές και βήματα που γίνονται, βασίζονται στην πεπατημένη της κυβέρνησής μας και “ξαναβαφτίζονται” σήμερα ως νέες επιτυχίες και μάλιστα “κατόπιν παρέμβασης Σαμαρά”.

Σε κάθε περίπτωση όμως, έστω και σήμερα ευτυχώς δύο ακόμα πολιτικά κόμματα , έχουν προσχωρήσει στη μόνη ρεαλιστική πολιτική λογική που χάραξε και υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό δεν πρέπει να παρουσιάζεται το ΠΑΣΟΚ ως δεκανίκι σήμερα της Δεξιάς, ούτε ως πλυντήριο και απολογητής δεξιών πολιτικών. Να στηρίζει κοινοβουλευτικά, αναγκαία και υπεύθυνα σήμερα την Κυβέρνηση με προϋποθέσεις ουσίας, με απόλυτη διάκριση και δίχως να ταυτίζεται με αυτήν, δίνοντας την αίσθηση της συναλλαγής .

Η κοινωνία, μετά από μία σκληρή δοκιμασία είναι σήμερα πιο ώριμη.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει σήμερα να υποστηρίξει με κάθε ικμάδα της δύναμης του τη μεταρρυθμιστική λογική προς την πρόοδο, όπως οφείλουμε να την επαναπροσδιορίσουμε. Να ανακαλύψει εκ νέου το ριζοσπαστισμό και τα κοινωνικά του αντανακλαστικά. Να παράγει και να καταθέτει προτάσεις προόδου, σε πείσμα της δεξιάς συντήρησης και ξενοφοβίας αλλά και του επικίνδυνου λαϊκισμού του ΣΥΡΙΖΑ, της άγνοιας και της θολότητας. Προτάσεις που υπηρετούν την κοινωνία, όχι οργανωμένες ομάδες εντός της. Να συνομιλήσουμε και να συνδεθούμε επιτέλους με τους αφανείς ήρωες της καθημερινότητας, αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα και την συνδικαλιστική οργάνωση για να σταθούν μπροστά στις ηγεσίες με παρωχημένα αιτήματα και γενικόλογα συνθήματα άλλης εποχής, αυτούς που δεν ουρλιάζουν σε τηλεπαράθυρα, να δώσουμε βήμα και φωνή σ’ αυτούς που προσπαθούν να ανοίξουν νέους δρόμους. Αυτή είναι η νέα πλειοψηφία στη χώρα μας, αυτοί οι πολίτες είναι που θα χτίσουν με διαφορετικά υλικά. Από αυτούς πηγάζει η πρόοδος, αυτή είναι η πραγματική κεντροαριστερά και ένα γνήσια σοσιαλδημοκρατικό ΠΑΣΟΚ μπορεί και πρέπει να είναι ο εκφραστής τους.

Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αποτελεί την ιδανική ευκαιρία να ακουστούν επιτέλους όλες οι φωνές, να δώσει στίγμα, να συζητήσουμε για το μέλλον μας. Να σπάσει η έντονη απογοήτευση και η απομόνωση που κυριαρχεί ως αίσθηση στο χώρο μας σήμερα.

Να ακούσουμε επιτέλους και να ακουστούμε.

Σχόλιο Παραπολιτικής: Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνα μια τέτοια κριτική στη Νέα Δημοκρατία που 3 φορές τη μέρα δηλώνει ότι σώζει τη χώρα.