Ε λοιπόν, ήρθε η ώρα να χωρίσουν πολιτικά οι δρόμοι όσων οραματίζονται ένα νέο μεγάλο κόμμα της κεντροαριστεράς, με όλους τους παραπάνω. Η «Κεντροαριστερά» που εκείνοι αναζητούν υπάρχει, λέγεται Νέα Δημοκρατία (ή Νέα Ελλάδα) και τους περιμένει στη μεγάλη «φιλελεύθερη» αγκαλιά της μαζί με τον Βορίδη, τον...
...Πολύδωρα και τον Μαρκόπουλο. Δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρούνται άλλο.
Οι δημοκρατικές εκτροπές και το μαύρο στις οθόνες δεν ταιριάζουν στην κουλτούρα της ελληνικής Κεντροαριστεράς και ούτε χρειάζεται να ταιριάξουν. Στην παράδοση της ελληνικής Κεντροαριστεράς μαζικές απολύσεις προς τέρψιν 50 χουντοφιλελευθέρων δεν χωρούν.
Επίσης, όσοι ανατριχιάζουν ακούγοντας τη λέξη «ΠΑΣΟΚ» και βλέπουν αφίσες του Ανδρέα Παπανδρέου κι εκνευρίζονται, κακώς ελπίζουν στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Δεν θα ξαναγράψουμε την Ιστορία για να βρούμε ένα καλό δεκανίκι για τον Αντώνη Σαμαρά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν κομμάτι της ελληνικής Κεντροαριστεράς. Ήταν η Κεντροαριστερά αυτοπροσώπως.
Ένα (ακόμα) άρθρο μου για την Κεντροαριστερά εδώ.