Ξεκινώντας την αποτίμηση του αποτελέσματος των Ευρωεκλογών του 2014, το προφανές είναι να ξεκινήσει κανείς από το ποσοστό της Χρυσής Αυγής, καθώς το κόμμα των νεοναζί αναδείχθηκε σε τρίτη πολιτική δύναμη της χώρας με 9,4%.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι τη Χρυσή Αυγή ψήφισαν 522.641 πολίτες, αριθμός σημαντικά μεγαλύτερος από τους 426.025 που την επέλεξαν στις βουλευτές εκλογές του Ιουνίου του 2012, όταν και είχε λάβει 6,92%, ποσοστό που τότε μας τρόμαξε αλλά σήμερα μας φαίνεται μικρό.
Κατά συνέπεια, η Χρυσή Αυγή εξακολουθεί να θριαμβεύει, επωφελούμενη κυρίως από την αμηχανία των υπολοίπων κομμάτων στην αντιμετώπιση της, αμηχανία με την οποία δυστυχώς όλοι πια έχουν μάθει να ζουν και επιχειρούν πια να τη διαχειριστούν υπέρ τους.
Η αποκάλυψη του σχεδίου Μπαλτάκου έδειξε ότι η Νέα Δημοκρατία δεν αγχώνεται ιδιαίτερα για τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής καθώς εκτιμά ότι μπροστά στον φόβο του ΣΥΡΙΖΑ, οι ψηφοφόροι των νεοναζί θα την προτιμήσουν. Το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου επικαλείται τη Χρυσή Αυγή κάθε φορά που θέλει να δείξει ότι κάποτε υπήρξε ένα δημοκρατικό προοδευτικό κόμμα ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ παρόλο που συγκρούεται καθολικά με τη Χρυσή Αυγή, αδυνατεί να κατανοήσει ότι έχει συμβάλει καθοριστικά με τη ρητορική του στην εδραίωση μιας ατζέντας δημοσίου διαλόγου που ευνοεί και τους νεοναζί.
Θυμίζω ότι πολύ πρόσφατα τα κόμματα κατάφεραν να τσακωθούν μέχρι και για το αν είναι όλοι οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής φασίστες ή για το αν δεν είναι ούτε ένας, προσφέροντας ξανά στη Χρυσή Αυγή τη δυνατότητα να λέει «να, όλοι εναντίον μας».
Η Παραπολιτική έχει υποστηρίξει από την πρώτη στιγμή ότι δεν τρέφει η οικονομική κρίση τη Χρυσή Αυγή αλλά η τεράστια αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, κυρίως όπως αυτή εκφράστηκε από την άθλια απόφαση Σαμαρά να προσπαθήσει να μετατρέψει τη Νέα Δημοκρατία σε ένα αμιγώς εθνικιστικό και αντιμνημονιακό κόμμα.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι ο θυμός των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής οφείλεται στο ότι πιθανώς να μην έχουν να φάνε. Εκτιμώ ότι πηγάζει κυρίως από το ότι συνεχίζουν να βλέπουν τα ίδια φθαρμένα πρόσωπα να ορίζουν τις τύχες της χώρας, τα ίδια κανάλια να παίζουν τα ίδια παιχνίδια και τους επιχειρηματίες της χρεοκοπίας να μετατρέπονται σε επιχειρηματίες της...Νέας Ελλάδας.
Αντί επιλόγου, να και κάτι που διάβασα στο Twitter:
