Την 7η και τη 14η Ιουνίου σημειώνουν στο ημερολόγιο τους εκείνοι που εκτιμούν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα προχωρήσει σε εκλογές, είτε πριν είτε μετά την επίτευξη συμφωνίας με τους Ευρωπαίους εταίρους.
Οι δυο αυτές Κυριακές είναι οι πρώτες μετά το τέλος της εξέτασης των βασικών μαθημάτων των Πανελληνίων Εξετάσεων και είναι εντός του Ιουνίου, του τελευταίου μήνα που η χώρα μπορεί να αντέξει χωρίς δανεικά σύμφωνα με τον επικεφαλής του EuroWorking Group.
Σύμφωνα με το συγκεκριμένο σενάριο, ο Τσίπρας θα πάει σε εκλογές σε περίπτωση που δει ότι έχει σημαντικές κοινοβουλευτικές απώλειες από την ψήφιση της όποιας συμφωνίας με τους εταίρους, προσπαθώντας να αποφύγει να γίνει Παπανδρέου ή Σαμαράς, δηλαδή κάποιους που εισέπραξε όλο το πολιτικό κόστος και μέσα σε 2-2.5 χρόνια εξάντλησε το πολιτικό κεφάλαιο του.
Προσωπικά, θεωρώ ότι το σενάριο αυτό δεν είναι πάρα πολύ πιθανό, κυρίως γιατί θεωρώ τεράστιο ρίσκο να απευθυνθείς στον ελληνικό λαό, λίγους μόνους μήνες μετά τις εκλογές που σε ανέδειξαν σε απόλυτο κυρίαρχο του πολιτικού παιχνιδιού. Αν μια κυβέρνηση με τέτοια νομιμοποίηση πάει ξανά σε εκλογές, στα δικά μου μάτια κυρίως παραιτείται και ομολογεί την απροθυμία της να κυβερνήσει τη χώρα.
Αρχίζω μάλιστα να πιστεύω ότι είναι τόσο πρώιμη η φθορά της κυβέρνησης που υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί ακόμα και να χάσει τις ενδεχόμενες νέες εκλογές ή να τις κερδίσει με διαφορά μικρότερη από αυτήν του Ιανουαρίου, κάτι το οποίο θα ήταν καταστροφικό με όρους ιστορικούς για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ίσως μάθουμε περισσότερα στην προγραμματισμένη για τη Δευτέρα τηλεοπτική συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα η οποία εξ ορισμού αποτελεί μια παράξενη πολιτική εξέλιξη. Αν δεν αποκλείσει ρητά τις εκλογές, τότε οι κάλπες θα είναι κοντά. Αν τις αποκλείσει, το ενδιαφέρον θα μεταφερθεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και στη μάχη μεταξύ μετριοπαθών δήθεν αριστερών και των ακραίων δήθεν αριστερών.
