Μια σωστή διαπίστωση, σχετικά με τα νέα τείχη που υψώνονται σήμερα στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έκανε σήμερα από το βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Πράγματι, ο τρόπος διαχείρισης του προσφυγικού ζητήματος από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το που πηγαίνει η ΕΕ και ορθώς κάποιοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι σπεύδουν να χτυπήσουν το καμπανάκι του κινδύνου.
Υπάρχει όμως μια...κάπως σημαντική λεπτομέρεια σχετικά με τη σημερινή τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα. Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις πρώτες χώρες που ύψωσαν τείχη στα ευρωπαϊκά σύνορα, με τον φράχτη του Έβρου να αποτελεί μια συνειδητή πολιτική επιλογή αναχαίτισης παλαιότερων μεταναστευτικών ροών.
Σήμερα, πολλοί είναι εκείνοι που βάσιμα εκτιμούν ότι ο φράχτης αυτός οδηγεί τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να διαλέγουν τους επικίνδυνους θαλάσσιους δρόμους για να εισέλθουν στην Ε.Ε. Αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να δώσει το παράδειγμα στην υπόλοιπη Ευρώπη, τίποτα δεν τον εμποδίζει να γκρεμίσει αυτό που παλαιότερα η Αριστερά αποκαλούσε φράχτη «της ντροπής».
Αφού είναι τόσο προοδευτικός και γενναίος, γιατί δεν το κάνει; Γιατί επιλέγει ξανά να δαιμονοποιήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση; Τον ικανοποιεί πια τόσο πολύ να τα βάζει συνεχώς με τους «κακούς» ξένους; Ο δικός του ρεαλισμός είναι καλός και των υπολοίπων είναι κατακριτέος;
