Παρακολούθησα τη χθεσινή συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο κανάλι της κυβέρνησης και ομολογώ ότι έπιασα τον εαυτό μου να τον ζηλεύει. Δεν είναι εύκολο να λες τόσα πολλά ψέματα με τόσο μεγάλη ηρεμία, χρειάζεται και κάποιο ταλέντο.
Είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας ποντάρει στην κοντή μνήμη των πολιτών και στην αποστροφή που οι περισσότεροι νιώθουν πλέον για την Πολιτική. Γνωρίζει ότι η εκλογική του επιρροή έχει πιάσει ταβάνι γι' αυτό και προσπαθεί να διαχειριστεί κυρίως εκείνους τους ψηφοφόρους που του έχουν μείνει πιστοί.
Κατά τα λοιπά, εκτιμώ ότι ο κ. Τσίπρας θα περάσει στην Ιστορία ως ο πρωθυπουργός που αρνήθηκε περισσότερο από κάθε προκάτοχο του να κυβερνήσει τη χώρα. Χθες, ασχολήθηκε αποκλειστικά και μόνο με τα υπόλοιπα κόμματα, ίσως γιατί τελικά το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι να αντιπολιτεύεται, ενίοτε και τον ίδιο του εαυτό.
Όλα αυτά δυο μήνες μετά τις πρόωρες εκλογές που υποτίθεται ότι θα τον ισχυροποιούσαν και θα του έδιναν την ευκαιρία να...κυβερνήσει χωρίς έννοιες. Ξέραμε ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει, ίσως τελικά να μην θέλει κιόλας...
