Η μόνη «εθνική προδοσία» της κρίσης: Η πρόωρη συνταξιοδότηση των πελατών του πολιτικού συστήματος

14.12.16


Σήμερα που η Παραπολιτική ισχυρίζεται μέσα από την πάντα φιλόξενη Athens Voice ότι η άνεργη εγγονή δεν πρέπει να ελπίζει στην αυξημένη σύνταξη της γιαγιάς, στο ίδιο μέσο συμπτωματικά φιλοξενείται και μια φοβερά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τάσου Γιαννίτση στην Αγγελική Μπιρμπίλη.

Παραθέτω μερικά ανατριχιαστικά αποσπάσματα:
-Οι συντάξεις, σε αντίθεση με τις μειώσεις που προαναφέρθηκαν, σημείωσαν αύξηση (+12,8%) ως συνολικό μέγεθος (εισόδημα) στην οικονομία, σύμφωνα με τις φορολογικές δηλώσεις των νοικοκυριών. Πάντως, ως εισόδημα ανά νοικοκυριό σημείωσαν μέση μείωση 5,8%, που είναι η μικρότερη σε σύγκριση με την αντίστοιχη μείωση κάθε άλλης πηγής εισοδήματος από αυτές που προαναφέρθηκαν.
Η ιδιότυπη αυτή εικόνα και το παράδοξο που υπονοείτε οφείλεται στο ότι μεταξύ 2008 και 2012 πέρασαν στη σύνταξη γύρω στα 550 χιλιάδες άτομα (και ακόμα περισσότερα αν φτάσουμε στο σήμερα). Αυτό οδήγησε στην αύξηση του συνολικού ποσού για συντάξεις στην οικονομία και στη διόγκωση του εισοδήματος από συντάξεις σε μεγάλο αριθμό νοικοκυριών, παρ’ όλο που σε επίπεδο ατόμου, όπως γνωρίζουμε, οι συντάξεις μειώθηκαν (κυρίως στις υψηλότερες συντάξεις και στις συντάξεις Πάσχα και Χριστουγέννων). Η εξέλιξη αυτή εμφανίζεται σε όσους έπαιρναν ήδη συντάξεις πριν τις μειώσεις. Αλλιώς η μείωση δεν εμφανίζεται πουθενά. Περίπου το 25% του συνόλου των συνταξιούχων το 2012 δεν λάμβαναν σύνταξη το 2008
-Από πλευράς φτώχειας, τη χειρότερη θέση έχουν οι νέοι ηλικίας 18 με 25 ετών, όπου η φτώχεια αγγίζει το 21,5%, ακολουθούν τα παιδιά ηλικίας μέχρι 18 ετών, με ποσοστό φτώχειας 18,7%, οι ηλικίες 25 με 65 ετών (ποσοστό φτώχειας 15,4%) οι εργαζόμενοι με εισόδημα κάτω από το όριο φτώχειας  (13,6%) και τελευταίοι είναι οι ηλικιωμένοι πάνω από 64 ετών (8,6%). 
-Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις εμφανίζονται ως αλληλεγγύη σε μια κατηγορία ασφαλισμένων, αλλά η αλληλεγγύη αυτή επηρεάζει αρνητικά το ύψος της σύνταξης των πιο φτωχών συνταξιούχων και υπονομεύει θανάσιμα τη βιωσιμότητα όλου του ασφαλιστικού συστήματος. Όταν, επίσης, ενισχύονται οι «χαμηλοσυνταξιούχοι», με  σύνταξη 600 ή 800 ευρώ, χωρίς να εξετάζεται το συνολικό τους εισόδημα, ενώ παράλληλα αφήνονται στην τύχη τους οι άνεργοι ή οι εργαζόμενοι με 300 και 400 ευρώ και με παιδιά που πεινάνε, έχουμε ισχυρή «αντίστροφη αλληλεγγύη». 
Επειδή πολλά ακούσαμε για προδοσίες και δοσίλογους στα χρόνια της κρίσης, αν στην Ελλάδα συντελέστηκε μια «εθνική προδοσία» αυτή δεν ήταν άλλη από την πρόωρη και γενναιόδωρη σύνταξη των πελατών του κομματικού συστήματος, η οποία αχρήστευσε την πιο παραγωγική γενιά της Μεταπολίτευσης και καταδίκασε τη χώρα σε πολυετή μιζέρια.

Η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας και δευτερευόντως το ΣΥΡΙΖΑ και άλλες «φιλολαϊκές φωνές» που όχι μόνο δεν διαφωνούσαν αλλά ζητούσαν κι ακόμα μεγαλύτερες συντάξεις για ακόμα περισσότερους.

Όλοι μαζί τα φάγαμε. Δυστυχώς, μια γενιά έφαγε τα λεφτά των παιδιών της. Και τώρα μιλάει μαζί τους κυρίως στο Skype λόγω αναγκαστικής μετανάστευσης.