Εντάξει, αν και θεωρώ τη στάση τους εθνικά ανεύθυνη, κάπως καταλαβαίνω γιατί στη Νέα Δημοκρατία δεν θα ψηφίσουν ούτε ένα μέτρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Θέλουν την εξουσία, ονειρεύονται την αυτοδυναμία και θα κάνουν τα πάντα για μια ψήφο παραπάνω. Τα ίδια έκαναν και την περίοδο 2009-2012 και τον λογαριασμό τον πληρώσαμε όλοι.
Το ερώτημα είναι γιατί δείχνουν την ίδια ανευθυνότητα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων, που στα λόγια συνεχώς υποστηρίζουν ότι δεν λογαριάζουν το πολιτικό κόστος μπροστά στο εθνικό συμφέρον.
Όταν πριν από 1-2 εβδομάδες ο ΣΥΡΙΖΑ έμοιαζε να φλερτάρει με τη ρήξη με την Ευρώπη, όλα αυτά τα κόμματα καλούσαν -πολύ σωστά- την κυβέρνηση να κλείσει την αξιολόγηση, περιγράφοντας με ακρίβεια τον όλεθρο της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Τώρα όμως που η κυβέρνηση, τουλάχιστον θεωρητικά, προσπαθεί να κλείσει την αξιολόγηση, γιατί τα κόμματα αυτά δεν βάζουν μια κάποια πλάτη και...καταγγέλλουν τη λιτότητα; Δηλαδή αν με πάθος υποστηρίζεις ότι πρέπει να κλείσει αξιολόγηση για να μην πάμε στη δραχμή, γιατί καταγγέλλεις τα μέτρα που απαιτούνται για να κλείσει;
Καταλαβαίνω ότι το επιχείρημα είναι ότι ο Τσίπρας και η ομάδα του δεν εμπνέουν καμία απολύτως εμπιστοσύνη ή αν θέλετε να είμαστε και απόλυτα ειλικρινείς, το ότι δεν τους αξίζει η παραμικρή στήριξη από κανέναν, μετά από τόσα φρικαλέα ψέματα που έχουν εκστομίσει. Στην Πολιτική όμως, δεν υπάρχει πάντα η πολυτέλεια για τέτοιου τύπου επιλογές.
Το ότι η κυβέρνηση είναι απόλυτα αναξιόπιστη δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολλοί καλοί εθνικοί και πολιτικοί λόγοι στο να μην συμβάλουν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα στην επιβεβαίωση μιας εθνικής πλάνης περί της ύπαρξης ενός πολύ διαφορετικού άλλου δρόμου.
Το να λες "όχι σε όλα" και να αντιπροτείνεις γενικά και αόριστα "πραγματικές μεταρρυθμίσεις" δεν σε καθιστά λιγότερο λαϊκιστή από τον ΣΥΡΙΖΑ, πόσο μάλλον αν έχεις και ένα ιστορικό ψήφισης Μνημονιών και αναβολής μεταρρυθμίσεων.
Ο ιστορικός του μέλλοντος σίγουρα θα καταλογίσει τεράστιες ευθύνες στις επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων αλλά δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα φανεί επιεικής και με μικρότερα κόμματα, που ακόμα και στα όρια της πολιτικής εξαφάνισης του, δεν τόλμησαν να υπερβούν εαυτόν και να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Όπως έχω γράψει και στο παρελθόν, γεμίσαμε Μαυρομιχάληδες και Καποδίστριας πουθενά.
