Αθλητές και Πολιτική: Ένα κάπως αιρετικό σχόλιο με αφορμή τη μη υποψηφιότητα Αλβέρτη

14.11.18


Παρά τα σχετικά δημοσιεύματα συγκεκριμένου ομίλου αναξιόπιστων ΜΜΕ, ο τεράστιος Φράνκι δεν θα είναι ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ στον Δήμο της Αθήνας. Με την ευκαιρία, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για τη συμμετοχή αθλητών στην Πολιτική, τώρα που είναι πιο εύκολο αυτό να γίνει στη βάση μιας...ανύπαρκτης υποψηφιότητας.

Αν και παραμένω σκληρά εναντίον των celebrity υποψηφιοτήτων στην Πολιτική, οφείλω να ομολογήσω ότι κατά το παρελθόν υπήρξα κάπως ισοπεδωτικός ως προς τη συμμετοχή αθλητών στην Πολιτική, εντάσσοντας τους κάπως άδικα στην κατηγορία των celebrities. Ίσως όλοι έχουμε λίγο-πολύ επηρεαστεί κι από φαινόμενα τύπου «βουλευτής Γιώρος Ανατολάκης», θεωρώντας δεδομένο ότι ένας επαγγελματίας αθλητής δεν μπορούσε να σταθεί στη Βουλή ή σε κάποιο δημόσιο αξίωμα. Λαμπρό παράδειγμα η εξαιρετική παρουσία του Γιώργου Μαυρωτά με το Ποτάμι στη σημερινή Βουλή.

Δεν είναι όμως όλοι οι αθλητές ίδιοι και δεν έχουν πετύχει τα ίδια πράγματα στην καριέρα τους. Δεν είναι εύκολο, ούτε συνηθισμένο, ούτε απλό να είσαι ο Γκάλης, ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης ή ο Αλβέρτης. Δεν μπορεί ο καθένας να γίνεις Πετρούνιας ή Γιαννιώτης. Δεν είναι ο Παπασταθόπουλος το ίδιο με κάθε αμυντικό του ελληνικού πρωταθλήματος.

Αυτό που λίγο μπακαλίστικα θέλω να πω είναι ότι στον ελληνικό αθλητισμό μπορεί κανείς να βρει πολλές περιπτώσεις φοβερά πετυχημένων ανθρώπων που κατάφεραν από το μηδέν να δημιουργήσουν σπουδαία πράγματα στον τομέα τους, καταφέρνοντας να είναι κορυφαίοι στο είδος του σε ολόκληρη την Ευρώπη για πάρα πολλά χρόνια.

Είναι άνθρωποι που έχουν μάθει να εργάζονται με αφοσίωση, πειθαρχία και επαγγελματισμό, πάντα υπό την πιο σκληρή αξιολόγηση που μπορεί να υποστεί ένας επαγγελματίας, δηλαδή την απόδοση τους στον αγωνιστικό χώρο. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι περισσότεροι από αυτούς στο τέλος της καριέρας τους είναι χορτασμένοι από χρήματα και δόξα, η πιθανή ενασχόληση τους με τα κοινά πιθανότατα θα είχε ευγενέστερα κίνητρα από εκείνα των διαφόρων γυρολόγων της Πολιτικής.

Συνοψίζοντας, ναι μεν δεν θα ήθελα να δω τα μεγάλα κόμματα να κατεβάζουν παντού αθλητές για να κερδίσουν κάτι από την αστρόσκονη τους αλλά από την άλλη προτείνω να κρίνουμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά.