Τα τέρατα του διχασμού: Ο Μητσοτάκης εξήγησε με πάθος σε Άραβες επενδυτές ότι η Ελλάδα διαλύεται
2.11.18
Έχω κουραστεί να γράφω για τα τέρατα που γεννά ο εθνικός διχασμός των τελευταίων ετών, όπως και να επισημαίνω ότι δυστυχώς τον τελευταίο καιρό είναι η Νέα Δημοκρατία εκείνη που ηγείται της εθνικολαϊκιστικής υστερίας -παίρνοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2010-2015.
Η ομιλία του Προέδρου της Ν.Δ. κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στην 3η Διεθνή Ευρωαραβική Σύνοδο που διοργανώθηκε στην Αθήνα είναι ενδεικτική του κλίματος μηδενισμού που έχει επικρατήσει στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
Στο αρχικό κομμάτι της ομιλίας του, ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε, πολύ σωστά, τα εξής:
Η Ελλάδα είναι σήμερα -παρά τις δυσκολίες στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια- ένας εξαιρετικά ελκυστικός επενδυτικός προορισμός στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι η πύλη εισόδου στην ευρωπαϊκή ήπειρο, για την Αφρική, αλλά και για τη Μέση Ανατολή. Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι κρίσιμος κόμβος των διευρωπαϊκών μεταφορικών και ενεργειακών δικτύων. Η χώρα μας προσφέρεται σήμερα για κάθε φιλόδοξο επιχειρηματικό σχέδιο. Αυτός εξάλλου είναι και ένας από τους βασικούς λόγος που πολλοί από εσάς είστε εδώ σήμερα.
Λίγο μετά όμως, λες και μιλούσε σε συνέδριο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξέφυγε πραγματικά, παρουσιάζοντας τη χώρα μας στα όρια της απόλυτης καταστροφής. Παραθέτω μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα:
-Δυστυχώς, την περίοδο 2015-2017, τα καλά χρόνια της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, η Ελλάδα αποτέλεσε, σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τη μοναδική αρνητική αναπτυξιακή έκπληξη μεταξύ των αναπτυγμένων οικονομιών. Γιατί; Γιατί δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση κράτησε τη χώρα όμηρο μιας επικίνδυνης οικονομικής πολιτικής, προκαλώντας εκροή καταθέσεων, κρίση εμπιστοσύνης, εσωτερική στάση πληρωμών, πλήρες «πάγωμα» ή και αναστολή πολλών επενδυτικών σχεδίων.
-Η έμπρακτη άρνηση των μεταρρυθμίσεων, η ανικανότητά της να θωρακίσει το τραπεζικό σύστημα και να αντιμετωπίσει τα «κόκκινα δάνεια», η άρνησή της απέναντι σε κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία και ιδιωτικοποίηση, καθώς και η εμμονή της σε έναν εντελώς παρωχημένο κρατισμό πήγαν, δυστυχώς, τη χώρα πίσω. Η κυβέρνηση έβαλε τη χώρα στην παγίδα της χαμηλής ανάπτυξης, με τους φόρους να αυξάνονται, την οικονομία να σέρνεται, το δημόσιο χρέος να παραμένει σε εξαιρετικά υψηλά ύψη.
-Τα σημερινά απαγορευτικά spreads των 10ετών ομολόγων, που είναι σταθερά πάνω από 4%, ενώ η Κύπρος άντλησε κεφάλαια με απόδοση 2,4%, φανερώνουν πως βρισκόμαστε ενώπιον νέου αδιεξόδου, με χαμηλή ανάπτυξη, μεγάλο χρέος και πολύ υψηλά επιτόκια δανεισμού. Το κυβερνητικό μείγμα οικονομικής πολιτικής βασίζεται στην υπερφορολόγηση. Ενώ οι στρεβλώσεις στις αγορές προϊόντων και το θεσμικό περιβάλλον παραμένουν μεγάλες. Γι’ αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ελλάδα υποχώρησε κατά τέσσερις θέσεις στον πίνακα της Παγκόσμιας Έκθεσης Ανταγωνιστικότητας του World Economic Forum για το 2018. Η χώρα μας δυστυχώς σήμερα βρίσκεται στην 57η θέση ανάμεσα σε 140 κράτη.
-Δίπλα στην οικονομία, όμως, καραδοκεί ένας ακόμα μεγάλος κίνδυνος: η διάλυση του κράτους, η κοινωνική αποσύνθεση, η τοξική πολιτική ατμόσφαιρα, η έντονη πόλωση, ο διχαστικός λόγος, υπονομεύουν τα θεμέλια των θεσμών και τελικά της ίδιας της Δημοκρατίας μας.
-Διότι, δυστυχώς, κυρίες και κύριοι, κάτι είναι σάπιο στην κυβέρνηση του κ. Τσίπρα: Μέσα στο υπουργικό συμβούλιο υπουργοί ερίζουν για μυστικά κονδύλια και, ενδεχομένως, για μίζες γύρω από αυτά. Ο Υπουργός Εξωτερικών απομακρύνεται με ύμνους από τη θέση του, αλλά μένει στη θέση του ο υπουργός Άμυνας που καταγγέλλει την πολιτική που εφάρμοσε ο Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος απεπέμφθη.
-Η κοινωνία ανησυχεί με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης, ακούγοντας Υπουργούς να ζητούν την φυλάκιση των πολιτικών τους αντιπάλων, προκειμένου οι ίδιοι να μείνουν στις καρέκλες τους. Και, βέβαια τρομοκράτες παίρνουν άδειες από τις φυλακές και βγαίνουν σαν κύριοι από αυτές.
-Οι εξτρεμιστές καίνε αστυνομικά τμήματα, απειλούν πολίτες, βανδαλίζουν μέχρι και ξένες πρεσβείες. Καθηγητές και φοιτητές ζητούν πίσω τα πανεπιστήμιά τους που έχουν μετατραπεί σε «άσυλο» μολότοφ και ναρκωτικών.
Ντροπή και κατάντια. Δεν έχω να πω κάτι περισσότερο. Λυπάμαι πραγματικά για το επίπεδο του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Θλιβεροί κοτζαμπάσηδες.