Το πρωί της περασμένης Παρασκευής οι κεντρικοί δρόμοι της χιονισμένης Πρίστινας γέμισαν με αμερικανικές σημαίες. Λίγες ώρες αργότερα, το κοινοβούλιο της χώρας ενέκρινε τρία σχέδια νόμου που προβλέπουν τη μετατροπή της παραστρατιωτικής δύναμης ασφαλείας του Κοσόβου σε τακτικό στρατό και την ίδρυση υπουργείου Άμυνας. Ήδη από την προηγούμενη ημέρα, ο πρέσβης των ΗΠΑ στο Κόσοβο Φίλιπ Κόσνετ είχε εκφραστεί ιδιαίτερα θερμά υπέρ της ίδρυσης του στρατού του Κοσόβου, χαρακτηρίζοντας «ιστορική» την ψηφοφορία.
Την ίδια ώρα, 40 χιλιόμετρα πιο βόρεια, στα μπαλκόνια των παλιών γιουγκοσλαβικών οικοδομικών συγκροτημάτων της Βόρειας Μιτρόβιτσα, οι σερβικές σημαίες έμοιαζαν πιο ορατές από ποτέ. Λίγες μέρες πριν, η πρωθυπουργός της Σερβίας Άνα Μπρνάμπιτς είχε προειδοποιήσει ότι η στρατιωτική επέμβαση είναι μια από τις πιθανές επιλογές του Βελιγραδίου απέναντι στην απόφαση της Πρίστινας. Όχι τυχαία, αμέσως μετά την ψηφοφορία έγινε επίσημα γνωστό ότι ο Πρόεδρος της χώρας Αλεξάντερ Βούτσιτς επρόκειτο να επιθεωρήσει «άμεσα» τις σερβικές στρατιωτικές δυνάμεις που υπηρετούν στη ζώνη ασφαλείας (Ground Safety Zone) στην οριογραμμή με το Κόσοβο.
Θα υπέθεται κανείς ότι η θερμή υποστήριξη των ΗΠΑ στη δημιουργία του τακτικού στρατού του Κοσόβου αποτελεί κομμάτι της ευρύτερης στρατηγικής του ΝΑΤΟ στην ευαίσθητη περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει.
Η συνέχεια της ανάλυσης του Μάκη Μυλωνά στην Καθημερινή.
