Η κωλοτούμπα της Φώφης και η πικρή δικαίωση του Νίκου Ανδρουλάκη για τις εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ

21.1.19


Στην ελληνική Πολιτική είναι σύνηθες να αναγνωρίζεται το ορθό των εκτιμήσεων κάποιου, μόνο όταν έχουν περάσει αρκετά χρόνια και πια ο καταλογισμός των ευθυνών σε εκείνους που δεν τον άκουσαν είναι πιο εύκολος. Στην Παραπολιτική δεν σκοπεύουμε όμως να περιμένουμε...την αιωνιότητα για να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι.

Κατά συνέπεια, νιώθουμε σήμερα την ανάγκη να εξηγήσουμε ότι οι πρόσφατες εξελίξεις στο Κίνημα Αλλαγής δικαιώνουν πλήρως όλα όσα είχε υποστηρίξει κατά τη διάρκεια των εσωκομματικών εκλογών του κόμματος ο Νίκος Ανδρουλάκης και...εξ αντανακλάσεως δικαιώνουν την επιλογή της Παραπολιτικής να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του ως την πλέον ορθολογική για την επόμενη μέρα του χώρου.

Από την πρώτη στιγμή, ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε ταχθεί υπέρ της ίδρυσης του Κινήματος Αλλαγής ως ενός νέου ενιαίου φορέα, με την αυτοκατάργηση των συνεργαζόμενων κομμάτων. Κατά τη διάρκεια όμως του πρώτου τηλεοπτικού debate μεταξύ των υποψηφίων αρχηγών, η Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσαν από κοινού ότι όχι μόνο ο νέος φορέας δεν θα είναι ενιαίος αλλά θα διατηρηθούν ως έχουν και οι δυο ξεχωριστές κοινοβουλευτικές ομάδες. Ο Νίκος Ανδρουλάκης επισήμανε τότε το αυτονόητο, ότι δηλαδή κάτι τέτοιο θα καθιστούσε φοβερά δυσλειτουργικό το νέο σχήμα, ενισχύοντας φαινόμενα πολυφωνίας και τελικά διάλυσης.

Τι έδειξε η ζωή; Η ίδρυση του νέου φορέα ως πολυκομματικού και η διατήρηση των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων κατέστησαν πρακτικά πολύ εύκολη την απόφαση του Σταύρου Θεοδωράκη να αποχωρήσει από το εγχείρημα. Ο πολυκομματικός χαρακτήρας του φορέα ήταν αυτός επίσης που κατέστησε φοβερά δύσκολη για τη Φώφη Γεννηματά τη διαχείριση της διαφοροποίησης του Θανάση Θεοχαρόπουλου και του Γιώργου Παπανδρέου ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών, μιας και οι δυο φέρουν την ιδιότητα του πολιτικού αρχηγού, έστω κι αν είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν υπάρχουν κόμμα «ΔΗΜΑΡ» και κόμμα «ΚΙΔΗΣΟ».

Από την στιγμή που «έχασε» τη μάχη ως προς την μορφή του νέου φορέα, ο Νίκος Ανδρουλάκης επέμενε σε κάτι ακόμα πιο αυτονόητο, δηλαδή στην εκλογή των οργάνων του κόμματος από τη βάση. Ξανά όμως, η Φώφη Γεννηματά, υπό τη θερμή ενθάρρυνση του Σταύρου Θεοδωράκη και του Γιώργου Παπανδρέου, αποφάσισε ότι τα όργανα πρέπει να διοριστούν με ποσοστώσεις τις οποίες καθόρισε η ίδια. Ποιος ήταν ο στόχος; Να «πληρώσει» υπεραξίες κατά των διορισμό των συνέδρων σε όλους τους άλλους παρά να επιτρέψει στον Νίκο Ανδρουλάκη να καταγράψει το 43.25% που έλαβε στον δεύτερο γύρο και σε επίπεδο συνέδρων εκλεγμένων από τη βάση.

Τι έδειξε η ζωή; Ότι με διορισμένα όργανα εντός ενός πολυκομματικού φορέα η «θεσμική» δύναμη της Δημοκρατικής Αριστεράς και του Γιώργου Παπανδρέου είναι φοβερά δυσανάλογη της πραγματικής δύναμης τους στην ελληνική κοινωνία. Κάπως έτσι, μοιάζει με παγκόσμια πρωτοτυπία ότι η Φώφη Γεννηματά διέγραψε χθες έναν πολιτικό αρχηγό από έναν πολυκομματικό φορέα.

Πάμε και στο σήμερα. Τι ανακοίνωσε χθες η Φώφη Γεννηματά; Έκτακτο συνέδριο του Κινήματος Αλλαγής με αντικείμενο τη μετατροπή του σε ενιαίο φορέα με την εκλογή συνέδρων από τη βάση. Κοινώς, η απόλυτη κωλοτούμπα. Υπάρχει όμως μια μικρή διαφορά πλέον: ίσως να είναι λίγο αργά.

Δυστυχώς, όπως και μέχρι σήμερα έτσι και τώρα, η Φώφη Γεννηματά κανέναν καημό δεν έχει για την εκλογική επιτυχία του Κινήματος Αλλαγής. Αυτό που κυρίως προσπαθεί να προλάβει είναι η έντονη αμφισβήτηση της την επομένη των Ευρωεκλογών, όταν και το Κίνημα Αλλαγής αναμένεται να μην πλησιάσει ούτε λίγο τους μαξιμαλιστικούς εκλογικούς στόχους ("ντέρμπι για τρεις") που η ίδια έθεσε.

Η Φώφη Γεννηματά ζητά τώρα τη μετατροπή του Κινήματος Αλλαγής σε ενιαίο φορέα με την εκλογή συνέδρων από τη βάση ώστε να ξεφορτωθεί τα διορισμένα όργανα που η ίδια όρισε! Αντί να διαγράψει τον Γιώργο Παπανδρέου, τον προκαλεί ουσιαστικά να κινητοποιήσει τον όποιο κόσμο διαθέτει και να εκλέξει συνέδρους χωρίς να κρύβεται πίσω από σφραγίδες κενού περιεχομένου όπως το ΚΙΔΗΣΟ. Αντίστοιχα, είναι βέβαιη ότι η εκλογή συνέδρων από τη βάση θα εκμηδενίσει τις δυνάμεις του Γιώργου Καμίνη, όσων έμειναν από το Ποτάμι και όσων έμειναν από τη Δημοκρατική Αριστερά. Με το συνέδριο να αναμένεται να διεξαχθεί στα τέλη Μαρτίου, λίγες μόνο εβδομάδες πριν τις Ευρωεκλογές, η Φώφη Γεννηματά ελπίζει ότι θα «μπετονάρει» το 55%-65% του συνεδρίου, εξολοθρεύοντας του αντιπάλους της στα όργανα πριν το διαφαινόμενο εκλογικό Βατερλό.

Κοινώς, η Φώφη Γεννηματά θα βαφτίσει «εσωκομματική δημοκρατία» μια ακόμα κοντόφθαλμη μικροπολιτική μεθόδευση της και μάλιστα κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου όταν οι προτεραιότητες του Κινήματος Αλλαγής θα έπρεπε να είναι τελείως διαφορετικές. Με πικρό τρόπο, η παρουσία της Φώφης Γεννηματά στην ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής επιβεβαιώνει ότι όταν μπεις σε λάθος τρένο, κάθε σταθμός είναι ο λάθος σταθμός...