Περίμενα ότι σήμερα το πρωί, η συνήθως αποτελεσματική επικοινωνιακή μηχανή του ΣΥΡΙΖΑ θα γεμίσει τα τηλεοπτικά πάνελ με επιχειρήματα για τις υπουργοποιήσεις του Θάνου Μωραϊτη και του Άγγελου Τόλκα. Πίστευα ότι πιθανότατα θα έβγαιναν και οι ίδιοι οι νέοι υπουργοί να αιτιολογήσουν την πολιτική επιλογή τους.
Τελικά, τίποτα από τα δυο δεν συνέβη. Αντίθετα, την επικαιρότητα απασχόλησαν περισσότερο απαξιωτικές δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για την ποιότητα του πρόσφατου ανασχηματισμού. Βλέπετε, όσο απαξιωμένη κι αν είναι η Πολιτική στην Ελλάδα, μια κάποιου τύπου πολιτική επιχειρηματολογία είναι πάντα αναγκαία.
Όλα δείχνουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου μάλλον υπερτίμησαν τις δυνάμεις τους ή έστω την...ακτινοβολία των νέων στελεχών τους. Ποιον περίμεναν να συγκινήσει η απολιτίκ στρατολόγηση δυο στελεχών από τον στενό κύκλο των συνεργατών της Φώφης Γεννηματά; Τι ήλπιζαν; Ότι οι πολλοί απογοητευμένοι ψηφοφόροι του Κινήματος Αλλαγής, πολλοί εκ των οποίων στήριξαν τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα ενθουσιάζονταν από την υπουργοποίηση ενός πολιτευτή της Βορείου Ελλάδος που συκοφαντούσε τη συμφωνία; Τι είδους προοδευτική διεύρυνση είναι αυτή που περιλαμβάνει τα πλέον συντηρητικά στοιχεία τς Κεντροαριστεράς;
Η Παραπολιτική έχει επανειλημμένα τονίσει τα πολλά μοιραία και στρατηγικά λάθη της σημερινής ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής. Κάποια από αυτά τα λάθη υπουργοποιήθηκαν κιόλας. Όμως σήμερα, η Παραπολιτική οφείλει να καταγράψει ότι ο πρόσφατος ανασχηματισμός συσπειρώνει σε κάποιο βαθμό τον συρρικνωμένο χώρο της Κεντροαριστεράς.
Όσο μεγάλοι κι αν είναι οι εγωισμοί αυτού του ιστορικού πολιτικού χώρου, κανείς δεν μπορεί να ανεχθεί μια τέτοια οργανωμένη προσπάθεια ταπείνωσης του. Ακόμα κι αν η πολιτική έρημος είναι ο σίγουρος προορισμός όλων, είναι καλύτερα να βαδίσουμε προς τα εκεί με μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια.
