«Η Εκκλησία δεν φοβήθηκε, ούτε φοβάται να υπερασπιστεί την αλήθεια Της έναντι οιουδήποτε θεσμού ή προσώπου που παρουσιάζεται να την υπονομεύει ή να την απειλεί. Ομως οι μεμονωμένες δονκιχωτικές υπερβολές και παρεμβάσεις και οι αυτονομημένες αγωνιστικές εξάρσεις, όταν μάλιστα δεν είναι εντελώς σαφές εάν αντανακλούν κυρίως ατομικές φιλοδοξίες ή στόχους και πάντως δεν υπηρετούν εντέλει το καλώς νοούμενο συμφέρον της Εκκλησίας, δεν συνιστούν καλά έργα.
Τέτοια φαινόμενα θέτουν σε κίνδυνο και υποσκάπτουν την εγκυρότητα και τη σοβαρότητα των θέσεών μας έναντι της σύγχρονης πραγματικότητας, αφού συνεπάγονται τελικά τη συγκαταρίθμηση των εκκλησιαστικών απόψεων και τοποθετήσεων ανάμεσα στις ποικίλες λαϊκιστικές ή αντιδραστικές απόψεις που προσφέρουν προς κατανάλωση τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η Εκκλησία δεν νομιμοποιείται να λέει κούφια λόγια θορυβώντας ως κύμβαλο αλαλάζον, αλλά οφείλει να έχει λόγο ουσιαστικό, αγαπητικό και σωστικό, και πάντως όχι συνθηματολογικό, εκκοσμικευμένο και διασπαστικό.
Εν ολίγοις, έχουμε χρέος να εγκαταλείψουμε το εγώ και να κινηθούμε στο πλαίσιο του εμείς».
Σχόλιο Παραπολιτικής : Σε ποιόν στέλνει το μήνυμα...;;;
