Toυ Πάσχου ΜανδραβέληΤα ελληνικά ομόλογα είχαν την Τετάρτη μια κινεζική παρενέργεια. Μόλις η εφημερίδα Financial Times έγραψε ότι θα υπάρξει συμφωνία να μας δανείσουν οι Κινέζοι 25 δισ. δολάρια, η διαφορά των ελληνικών με τα γερμανικά επιτόκια (τα διαβόητα spreads) εκτινάχθηκε στα ύψη. Φίλος με μικρή γνώση των οικονομικών -αλλά εξαιρετικός σκιτσογράφος έθεσε ένα απλό ερώτημα: Πώς γίνεται να διευρύνεται ο κύκλος των πιθανών πιστωτών μας και τα επιτόκια να ανεβαίνουν; Δεν λειτουργεί ο σιδηρούς νόμος της αγοράς που λέει ότι όταν υπάρχουν περισσότεροι πωλητές (δανειακού χρήματος), μειώνεται η τιμή κόστους του χρήματος (επιτόκιο); Καλύτεροι γνώστες των χρηματιστηριακών παιγνίων εξήγησαν το αγοραίο παράδοξο με όρους ψυχολογίας: κάποιοι εκνευρίστηκαν που απευθυνόμαστε στους Κινέζους ενώ αυτοί μας στήριζαν τόσα χρόνια, κάποιοι άλλοι θεώρησαν ότι αυτό είναι έμπρακτο σήμα χρεοκοπίας κ.λπ. Αλλά πάλι κι αυτή η εξήγηση παραβιάζει έναν άλλο σιδηρούν νόμο. Οι αγορές είναι αναίσθητες: δεν μνησικακούν, δεν ζηλεύουν, δεν πονούν στους αποχωρισμούς. Μπορεί όμως να τρελαίνονται; H Wall Street Journal άρχισε να το εικάζει. «Η τελευταία άνοδος των επιτοκίων στα ελληνικά κρατικά ομόλογα δημιουργεί μια ανησυχητική πιθανότητα: η αγορά των κρατικών ομολόγων άρχισε να δυσλειτουργεί». (WSJ 28.1.2010)
Η αλήθεια είναι ότι τα ελληνικά κρατικά ομόλογα βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα της κερδοσκοπίας. Δεν πρόκειται για κάποια συνωμοσία με στόχο να τιμωρηθεί η σπάταλη Ελλάδα. Απλώς η χώρα μας είναι ο ιδανικός κρίκος για να ξηλωθεί το πουλόβερ της Ευρωζώνης.Η συνέχεια εδώ.
Κοινοποιήστε το στο Facebook
.jpg)
