Ετσι, υπό τη λαϊκή πίεση, ο Παπανδρέου οδηγήθηκε σε «άλλη» συγκυβέρνηση κι όχι σε αυτή για την οποία είχε ξεκινήσει – αν και, όπως φάνηκε, χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς τι έκανε. Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας κατέληξε σε κυβέρνηση πασοκικής ενότητας.Όμως, εκείνο που επιφανειακά δείχνει να είναι, και είναι, ένα ενδοπασοκικό παίγνιο ισχύος και διατήρησης της εξουσίας, στην ουσία εξελίχθηκε σε κάτι πολύ βαθύτερο: στην παραδοχή από το «θεσμικό κόμμα», που βρέθηκε μπροστά στη διπλή απειλή εντός και εκτός Ελλάδος, ότι ο λαός, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, είναι κυρίαρχος. Αυτός καθόρισε τις εξελίξεις.
Ρε έχετε παλαβώσει τελείως στον ΔΟΛ; Κι άλλοι ερωτευτήκαμε, δεν κάναμε έτσι. Για τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο μιλάμε, όχι για τον Ελευθέριο. Άκου "τρομοκράτησε τον γερμανικό ηγεμονισμό"...