Στη συλλογική "μνήμη" της μεταπολιτευτικής κοινής γνώμης υποσχέσεις όπως αυτές μοιάζουν πια να έχουν καταδικαστεί ή και ταυτιστεί με τις χειρότερες μορφές πολιτικού τυχοδιωκτισμού.
Εξάλλου, δεν γνωρίζω κάποιον που δεν θα επιχειρούσε να αποκαταστήσει τις αδικίες. Αλλά αυτό είναι σήμερα το σημαντικό; Αυτή είναι η πρώτη προτεραιότητα της Νέας Δημοκρατίας; Να υποσχεθεί μελλοντικές αυξήσεις;
Τζάμπα μάγκες υπό την προστασία του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου. Η δανειακή σύμβαση πρέπει να ψηφιστεί από 180.
