Στη δημοκρατία όταν το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να εκφράσει την κοινωνία αυτό που αλλάζει δεν είναι η κοινωνία και οι απαιτήσεις της, είναι το κομματικό σύστημα και το προσωπικό που το εκπροσωπεί. Έτσι το κομματικό σύστημα καλείται να εκφράσει τις σύγχρονες ανάγκες, να δώσει τη μάχη για το μέλλον και όχι μια μάχη οπισθοφυλακής για τη συντήρηση προνομίων του παρελθόντος. Γι΄αυτό η μάχη της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων έχει εύστοχα αποκληθεί «η πολιτική μάχη της γενιάς μας». Η σκοτεινή πλευρά της μεταπολίτευσης καθώς απέρχεται ανθίσταται και οξύνει. Αλλά απέρχεται.
Σχόλιο Παραπολιτικής: Η πολιτική κρίση του 2011 σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που έχει ήδη ξεκινήσει από το 2008 ενθαρρύνουν κι επιδοτούν τη χάραξη διαχωριστικών γραμμών μεταξύ ιδεολογιών αλλά...
...και νοοτροπιών. Διαχρονικά, οι διαχωρισμοί αυτοί αφορούσαν πάντοτε το ΠΑΣΟΚ, μιας και ιστορικά σχεδόν ποτέ η φιλελεύθερη πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας δεν όρθωσε το ανάστημα της στο σύνηθες συντηρητικό παραλήρημα της λαϊκής κι άκρας Δεξιάς.
Μένει να δούμε που θα οδηγήσει η εκ νέου διχοτόμηση του ΠΑΣΟΚ σε μεταρρυθμιστές και λαϊκιστές, μένει να δούμε αν θα είναι οι προσωπικές σχέσεις ή η ιδεολογική συγγένεια που θα κρίνουν τις ομαδοποιήσεις κι ως εκ τούτου τις εξελίξεις.
Ρυθμιστής όλων ο Γιώργος Παπανδρέου.
